Charles Walcott: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne merytoryczne |
wstawiłem medal |
||
Linia 2:
'''Charles Doolittle Walcott''' (ur. [[31 marca]] [[1850]] w [[New York Mills]], zm. [[9 lutego]] [[1927]] w [[Waszyngton]]ie) - amerykański [[paleontolog]] i [[geolog]], specjalista od [[skamieniałości]] [[kambr]]u i [[ordowik]]u, odkrywca słynnego stanowiska paleontologicznego środkowokambryjskiej fauny w [[Łupki z Burgess|Burgess]].
Walcott nie ukończył szkoły wyższej, jednak dzięki współpracy przy zbieraniu [[skamieniałości]] z [[Louis Agassiz]], zdobył wstępną praktyczną, choć nieformalną edukację w zakresie paleontologii, którą następnie od [[1876]] pogłębił współpracując z [[James Hall|Hallem]], geologiem stanowym stanu [[Nowy Jork]]. Od [[1879]] pracował w [[United States Geological Survey]], której został dyrektorem w [[1894]]. W [[1918]] otrzymał [[Medal Wollastona]]. Od [[1907]] do śmierci piastował stanowisko sekretarza [[Smithsonian Institution]].
Badał [[trylobit]]y ordowickie z rejonu Nowego Jorku i [[Vermont]] oraz liczne stanowiska kambru w USA i Kanadzie, jednak głównym osiągnięciem Walcotta stało się odkrycie 31 sierpnia [[1909]]stanowiska paleontologiczne typu [[Fossillagerstätte|Konservat-Lagerstätte]] w [[Góry Skaliste|Górach Skalistych]] na przełęczy [[Burgess Pass|Burgessa]] ([[Kolumbia Brytyjska]], [[Kanada]]) oraz jego wieloletnia eksploracja. Z powodu nietypowości tej fauny i niezbyt zaawansowanej wówczas techniki badania skamieniałości odkrycie Walcotta nie uzyskało znacznego rozgłosu w czasie jego życia, choć było znane i doceniane przez wielu specjalistów. Dopiero w latach 80. XX w. nowe interpretacje okazów Walcotta i nowe badania doprowadziły do ogólnoświatowej sławy zarówno stanowisko w Burgess jak i jego odkrywcę.
| |||