Sparta: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Sparta w starożytności: drobne redakcyjne |
→Sparta w starożytności: drobne redakcyjne |
||
Linia 8:
===Sparta w starożytności===
Początki Sparty ustala się na XII-XI wiek p.n.e., kiedy [[Dorowie]] zaczęli się osadzać w Lakonii. Przybyli na tereny Lakedaimonu około 1000 roku p.n.e. W [[IX wiek p.n.e.|IX wieku p.n.e.]] łączą się cztery osady (''obai''), min. ''Pitana'', w dolinie rzeki [[Eurotas]] tworząc miasto Spartę. W latach późniejszych dołączona zostaje piąta wioska, ''Amyklaj''. W [[VIII wiek p.n.e.|VIII]]-[[VII wiek p.n.e.|VII w. p.n.e.]] Sparta wyłoniła się jako znacząca potęga militarna. W latach 730-710 p.n.e. Spartanie zajęli sąsiednią krainę [[Mesenia|Mesenię]] a jej ziemie podzielono między Spartan z wyłączeniem grupy tzw. ''partheniai'', czyli urodzonych ze Spartanki
Za twórcę Sparty jako bytu politycznego uważa się prawodawcę [[Likurg]]a. Nie wiadomo, czy jest on postacią historyczną, bowiem już w czasach starożytnych uchodził za postać niemal mityczną. ''Żywot Likurga'' pióra [[Plutarch|Plutarcha]] zawiera krótki tekst traktujący o ustroju Sparty. Jest to tak zwana [[Wielka Rhetra]] napisana w dialekcie doryckim. Likurg miał jakoby otrzymać owe prawa od [[delfy|wyroczni delfijskiej]], co znacznie podnosiło ich prestiż. Prawa Likurga miały zakończyć okres walk i niepokojów w Sparcie (około VIII w. p.n.e.).
Na czele spartańskiego państwa stało dwóch dziedzicznych królów (''archagetai'') z dynastii [[Królowie Sparty|Agiadów i Eurypontydów]], którzy spełniali funkcję dowódców armii oraz pełnili pewne obowiązki natury religijnej, lecz mimo to nie mieli wielkiej władzy. Zgromadzenie wojowników (''apella''), obywateli spartańskich, miało formalnie najwyższą władzę w państwie. W praktyce decyzje były podejmowane pod wpływem królów lub Rady Starszych, czyli [[geruzja|geruzji]], która liczyła 30 członków (w tym dwóch królów). Do geruzji powoływano szanowanych obywateli, którzy mieli ukończone 60 lat. Geruzja miała wyłączne prawo inicjatywy ustawodawczej. Społeczeństwo spartańskie podzielone było na trzy [[fyla|fyle]]: ''Hylleis'', ''Dymanes'' oraz ''Pamphyloi'', które wedle wszelkiego prawdopodobieństwa dzieliły się na fratrie.
Najważniejszymi urzędnikami byli [[efor]]owie, w liczbie pięciu, którzy pełnili urząd kolegialnie
Spartanie samych siebie nazywali ''[[homoioi]]'' - równi, jednakowi. Rodowici Spartanie - pełnoprawni obywatele, którzy zresztą stanowili mniejszość ludności państwa, zajmowali się w znacznej części szkoleniem wojskowym i przygotowaniem do prowadzenia wojen. Od szóstego roku życia spartańskich chłopców poddawano rygorystycznym ćwiczeniom fizycznym i wojskowym (''[[agoge]]''), które miały z nich uczynić wybornych wojowników ([[hoplici|hoplitów]]). Spartanie nie mieszkali w swych posiadłościach ziemskich, lecz wiedli wspólnotowe życie w mieście Sparta, gdzie toczyło się życie polityczne oraz wojskowe. Istotnym elementem życia Spartiaty były wspólne posiłki - ''[[syssitia]]''.
Linia 19:
W wyniku wielkiej reformy rolnej (wprowadzenie przypisywane Likurgowi) ziemia należąca do Sparty została podzielona na 9 000 działek (''kleroj'') i następnie przekazywano Spartiatom wraz z przypisanymi do niej [[heloci|helotami]], którzy zajmowali się uprawą roli jakkolwiek byli pozbawieni praw obywatelskich i osobiście poddani Spartiatom. W zamian razem z całą rodziną mieli być w stałym pogotowiu bojowym.
W [[I wojna perska|wojnach perskich]] na początku [[V wiek p.n.e.|V w. p.n.e.]] Sparta była połączona sojuszem z [[Ateny|Atenami]] - [[Termopile]]. W połowie stulecia doszło jednak do konfliktu między tymi najsilniejszymi greckimi [[polis|
'''Spartańskie Warunki''' - wśród ustroju Spartańskiego znalazło się hasło "Spartańskie warunki". Sparta słynęła z surowości. Od najmłodszych lat Rada Starszych rządziła nowonarodzonymi dziećmi. Młodych chłopców oceniano, czy są zdatni do dalszego życia jako wojownik. Chłopcy którzy byli w jakiś sposób upośledzeni lub niesprawni, zostawali wywożeni do lasu lub zrzucani ze skały.
|