Judaizm reformowany: Różnice pomiędzy wersjami

'''Judaizm postępowy (reformowany)''' powstał w [[XIX wiek]]u w [[Niemcy|Niemczech]]. Zapoczątkowała go reforma liturgiczna [[Izrael Jacobson|Izraela Jacobsona]] w [[1810]] r., który wprowadził hymny w [[język niemiecki|języku niemieckim]], muzykę organową, krótsze modlitwy. Synagogi reformowane są określane jako "Tempel" (świątynia). Różni się on od tradycyjnego [[judaizm]]u rabinicznego przede wszystkim uznawaniem prawa żydowskiego za historyczne i podlegające reformom, pełnym równouprawnieniem kobiet w liturgii, wprowadzeniem dowolności przestrzegania restrykcyjnych przepisów [[koszerność|koszerności]] i obchodzenia [[Szabat|szabatu]], ułatwiając funkcjonowanie Żydów w nowoczesnych społeczeństwach. Nurt ten nie wymaga także wiary w Boga, a jedynie chęci podtrzymywania tradycji żydowskiej. Nurt ten porzucił "nadzieję mesjanistyczną", uznając Żydów za grupę wyznaniową, a nie odrębny lud. Stąd jego zwolennicy określali się chętnie jako Niemcy ([[Francuzi]], [[Amerykanie]], [[Polacy]]) wyznania mojżeszowego. Od czasu Holocaustu judaizm reformowany akceptuje jednak Państwo [[Izrael]] i [[syjonizm]]. Istnieją jego różne, skłócone z sobą często odmiany, które różnią się stopniem dowolności w interpretacji starych zasad obyczajowych. Żydzi reformowani przeprowadzają mniej uciążliwą procedurę konwersji (przejścia na judaizm), ale konwertyci nie są uznawani przez pozostałe odłamy judaizmu. Judaizm reformowany jest najliczniejszy w [[Stany Zjednoczone|USA]], w [[Izrael]]u natomiast - bardzo nieliczny i dopiero niedawno uzyskał pewną formę akceptacji państwowej. W [[Wielka Brytania|Wielkiej Brytanii]] oprócz judaizmu reformowanego istnieje bardziej radykalny [[judaizm liberalny]].