Zanik iloczasu: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
wikizacja, meryt. |
merytoryczne, linki |
||
Linia 3:
== Zanik iloczasu w językach rodziny indoeuropejskiej ==
=== Język polski ===
Istnienie iloczasu w [[język staropolski|języku staropolskim]] poświadcza w swoim traktacie ortograficznym (1514–1515) Stanisław Zaborowski:
„Antiqui Poloni longas vocales geminabant, breves autem simplicibus pingebant figuris”
Około roku 1515 iloczas już nie występował, o czym świadczy wyrażenie ''Antiqui Poloni'' - ''dawni Polacy''.<ref>{{cytuj książkę | imię=Tomasz | nazwisko=Lisowski | rok=2004 | tytuł=Ideografizacja polskiego pisma a interpretacja historycznojęzykowa, czyli co wiemy o dawnym systemie graficznym | url=http://www.mimuw.edu.pl/polszczyzna/PTJ/b/b60_017-027.pdf | data dostępu=18 stycznia 2008 }}</ref>
Proces zaniku iloczasu w języku polskim przypada na początek XVI w.
Linia 28 ⟶ 34:
{{main|powstanie i rozwój języka polskiego}}
==== Przypisy ====
<references />
=== Łacina ===
Linia 37 ⟶ 45:
* [[fonem]]
* [[głoski pochylone]]
{{Językoznawstwo stub}}
| |||