Pompeo Colonna: Różnice pomiędzy wersjami

W młodości przejawiał zainteresowania raczej militarne niż religijne (m. in. brał udział w walkach z Francuzami w [[Barletta]] w 1503), ostatecznie jednak, pod wpływem wuja Prospero wybrał karierę duchowną. Komendatariusz opactwa [[Subiaco]] (1507-13) i [[Grottaferrata]] (od 1508). Biskup [[Rieti]] 1508-14 i 1528-29. W [[1517]] został kardynałem. Administrator diecezji [[Terni]] (maj - grudzień 1520), [[Potenza]] (1521-26), [[Katania]] (1523-24), [[Acerno]] (1524-25) i [[Aquila]] (1525-32). [[Wicekanclerz Świętego Kościoła Rzymskiego]] od stycznia 1524. Był przeciwnikiem papieża [[papież Klemens VII|Klemensa VII]]. Za współudział w rebelii Marcello Colonna przeciw papieżowi został ekskomunikowany w dniu 21 listopada 1526, pozbawiony godności kardynalskiej i stanowiska wice-kanclerzawicekanclerza Kościoła. Pojednał się z Klemensem VII kilka miesięcy później. Podczas [[sacco di Roma]] udzielił wielu ludziom schronienia w swoim pałacu. Administrator diecezji [[Aversa]] (kwiecień - wrzesień 1529), [[Sarno]] (1530-32) i archidiecezji [[Monreale]] (1530-32). Legat papieski w Bolonii i Marchii Ankońskiej. W [[1530]] cesarz [[Karol V Habsburg]] mianował go wicekrólem królestwa Neapolu. Zmarł w [[Neapol]]u w wieku 53 lat. [http://www.fiu.edu/~mirandas/bios1517-ii.htm#Colonna]

| width="25%" |Poprzednik<br>''' [[Klemens VII (papież)|Giulio de Medici]] '''

|[[wicekanclerzWicekanclerz Świętego Kościoła Rzymskiego]]<br>'''([[1524]]-[[1526]]) i ([[1527]]-[[1532]])'''