Enrique de Villena: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m lit. |
m poprawa linków, drobne redakcyjne |
||
Linia 3:
'''Henryk de Villena''' ([[język hiszpański|hiszp.]] ''Enrique de Villena'', ''Enrique de Aragón''), zwany ''El nigromántico'' (ur. [[1384]] w [[Iniesta]], zm. [[1434]] w [[Madryt|Madrycie]]) [[Kastylia|kastylijski]] pisarz, tłumacz dzieł [[Dante Alighieri|Dantego]] i [[Wergiliusz]]a, [[wielki mistrz]] [[zakon Calatrava|zakonu Calatrava]] w l. [[1404]]-[[1407]], tytularny markiz de Villena, pan Iniesty, spokrewniony z królami Kastylii i [[Aragonia|Aragonii]].
Był synem Joanny Kastylijskiej – nieślubnej córki [[Henryk II
Pobierał nauki w [[Walencja|Walencji]] i [[Barcelona|Barcelonie]], na dworze aragońskim. Ożenił się z Marią de Albornoz, bogatą właścicielką ziemską. Małżeństwo to jednak trwało krótko, a to za sprawą króla [[Henryk III Chorowity|Henryka III]], chcącego unieważnić to małżeństwo i szukającego legalnego sposobu do realizacji tego celu. Takim sposobem okazało się wyjednanie dla Henryka urzędu wielkiego mistrza zakonu Calatravy. Formalnie związek został anulowany wtedy z powodu rzekomej [[impotencja|impotencji]] Henryka. Po śmierci swojego protektora Henryk pozostał bez oparcia, a jednocześnie jego zainteresowania wzbudzały sprzeciw braci-rycerzy, w związku z czym konwent Calatravy zdjął go ze stanowiska, powołując na ten urząd Luisa Gonzáleza de Guzmána. Jednak aż do [[1415]] r. de Villena nie przyjmował tego faktu do wiadomości, co wiązało się z jednoczesnym funkcjonowaniu dwóch wielkich mistrzów, uważających się za prawowitych, legalnie wybranych zwierzchników zakonu.
W [[1414]] r. Henryk był obecny na koronacji [[Ferdynand III Święty|Ferdynanda]] w [[Saragossa|Saragossie]], a następnie przebywał w Walencji do [[1417]] r. W ostatnich latach swojego życia poświęcił się literaturze. Miał nieślubną córkę Izabelę urodzoną w 1430 r., późniejszą pisarkę i zakonnicę-klaryskę. Zmarł zrujnowany i osamotniony.
Linia 11:
Był wybitnym [[erudycja|erudytą]]. Pasjonował się [[astronomia|astronomią]], [[Astrologia|astrologią]], [[alchemia|alchemią]], [[geometria|geometrią]], [[arytmetyka|arytmetyką]], [[teologia|teologią]] i [[medycyna|medycyną]].
Do najsłynniejszych jego dzieł zalicza się (w nawiasie-rok wydania):
*''Dwanaście prac Herkulesa'' (1417)
*''
*''Arte cisoria'' (1423) - traktat gastronomiczny o charakterze dydaktycznym i alegorycznym▼
*''
*''Traktat o astrologii''▼
▲''Arte cisoria'' (1423) - traktat gastronomiczny o charakterze dydaktycznym i alegorycznym
▲''Traktat o astrologii''
Był autorem wielu innych utworów, z których część nie zachowało się do czasów współczesnych, jego prace zdobyły mu reputację heretyka i odszczepieńca, a nawet czarnoksiężnika. W związku z tym po jego śmierci [[Jan II Kastylijski]] polecił biskupowi [[Segowia|Segowii]] Lope de Barrientosowi zniszczyć wszystkie książki znajdujące się w bibliotece w Villena.
| |||