Jan cieszyński: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne merytoryczne
m drobne redakcyjne
Linia 1:
{{Dobry Artykuł}}
'''Jan''' (ur. [[1339]]/ lub [[1340]], zm. po [[18 maja]] [[1359]]) – przedstawiciel [[Piastowie cieszyńscy|cieszyńskiej linii]] [[Piastowie|Piastów]], kleryk wrocławski.
 
Syn [[książęta cieszyńscy|księcia cieszyńskiego]] [[Kazimierz I cieszyński|Kazimierza I]] i [[Eufemia Trojdenówna|Eufemii]], córki [[książęta mazowieccy|księcia czerskiego]] [[Trojden I Czerski|Trojdena I]]. Imię otrzymał z pewnością po swoim kuzynie, [[książęta oświęcimscy|księciu oświęcimskim]] [[Jan I Scholastyk|Janie I]]<ref>K. Jasiński, ''Rodowód Piastów śląskich'', wyd. 2, cz. III, Kraków 2007, s. 618.</ref>.
Linia 6:
Jak większość dzieci Kazimierza został przeznaczony do stanu duchownego. Razem z nim kościelną karierę podjęły jego dwie siostry ([[Jolanta Helena cieszyńska|Jolanta Helena]] i [[Elżbieta cieszyńska|Elżbieta]]), a także dwaj bracia ([[Bolesław cieszyński (1331/1332-1356)|Bolesław]] i [[Siemowit cieszyński|Siemowit]]). Przyczyny oddania przez Kazimierza do stanu duchownego trzech spośród pięciu synów należy upatrywać w zbyt małej powierzchni [[Księstwo Cieszyńskie|Księstwa Cieszyńskiego]], która była niedostateczna do podziału pomiędzy pięciu męskich potomków. Ojciec miał na uwadze fakt, że rola władców małych księstewek zostanie zmarginalizowana. Ponadto książęta cieszyńscy jako lojalni [[lennik|lennicy]] [[Luksemburgowie|Luksemburgów]] mogli liczyć na pomoc królów Czech – [[Jan Luksemburski|Jana]] i [[Karol Luksemburski|Karola]] – w uzyskaniu wysokich stanowisk kościelnych.
 
Jana wspomina dokument papieski z [[18 maja]] [[1359]] r. wystawiony w [[Awinion]]ie. Wymieniony w nim jest jako dwudziestoletni kleryk z [[archidiecezja wrocławska|diecezji wrocławskiej]]. Kolejne źródła milczą na jego temat, stąd wysnuwany jest wniosek, że wkrótce potem zmarł przedwcześnie<ref>K. Jasiński, ''Rodowód Piastów śląskich'', wyd. 2, s. 618, twierdzi, że wW przeciwnym wypadku otrzymałby dobrą [[prałat]]urę na Śląsku lub w Czechach, o czym źródła by poinformowały (za: K. Jasiński, ''Rodowód Piastów śląskich'', wyd. 2, s. 618).</ref>. W literaturze bierze się pod uwagę możliwość, że w momencie wystawienia dokumentu Jan już nie żył, a wiadomość o tym jeszcze nie dotarła do Awinionu<ref>K. Jasiński, ''Rodowód Piastów śląskich'', wyd. 2, s. 618.</ref>. Miejsce jego pochówku jest nieznane.
 
{{Przypisy}}