Batalion Świętego Patryka: Różnice pomiędzy wersjami

'''Batalion św. Patryka''' ([[język hiszpański|hiszp.]] ''El Batallón de San Patricio'', [[Język angielski|ang.]] ''Saint Patrick's Battalion'') - oddział armii meksykańskiej walczący przeciwko armii [[Stany Zjednoczone|USA]] podczas [[Wojna amerykańsko-meksykańska|wojny amerykańsko-meksykańskiej]] w latach [[1846]]-[[1848]]. Większość żołnierzy była amerykańskimi dezerterami, głównie pochodzenia [[Irlandczycy|irlandzkiego]], stąd często oddział nazywano ''batalionem irlandzkim''.

'''Batalion św. Patryka''' wyruszył na front w sile 260 żołnierzy. Uczestniczył we wszystkich większych bitwach [[Wojna amerykańsko-meksykańska|wojny meksykańsko-amerykańskiej]]. Ocenia się, że przez jego szeregi przewinęło się ogółem ponad 500 ochotników. Najliczniejszą grupę stanowili w nim Irlandczycy oraz Amerykanie irlandzkiego pochodzenia, stąd często oddział nazywano ''batalionem irlandzkim'''. Wśród 98 żołnierzy wymienianych w źródłach{{fakt}} wraz z ich miejscem urodzenia było 38 Irlandczyków, 22 Amerykanów, 7 Szkotów, 6 Anglików; 14 ochotników pochodziło z różnych państw niemieckich, 6 z Meksyku, po 1 z Hiszpańskiej Florydy, Kanady, Francji i Włoch. Był i Polak, figurujący w dokumentach pod nazwiskiem Vinet. Batalion był zatem oddziałem wielonarodowym. Wszyscy byli katolikami.

W następnych dniach Amerykanie powiesili dwudziestu ''San Patricios''. Pozostałych zachowano do czasu kolejnego zwycięstwa, którepo “uświetnić”którym miałmiano swoistywykonać rytualny mordegzekucje.

13 września 1847 r. dobiegał końca szturm meksykańskiej twierdzy Chapultepec. Ostatni żywi obrońcy – sześciu kadetów – owinięci sztandarem narodowym, rzucili się w przepaść ze szczytu zamkowej wieży. Zaraz potem na zamku załopotała amerykańska flaga. Rozległy się triumfalne fanfary…

[[13 września]] [[1847]] r. wojska amerykańskie szturmowały meksykańską twierdzę [[Bitwa pod Chapultepec|Chapultepec]]. Dawna rezydencja azteckich władców, potem siedziba hiszpańskich wicekrólów, położona na wysokim wulkanicznym wzgórzu, byłabędącą teraz ostatnim bastionem oporu Meksykanów na drodze do [[Meksyk (miasto)|Mexicostolicy City- Meksyku]]. Tuż przed rozpoczęciem szturmu u stóp wzgórza Amerykanie wznieśli długi rząd szubienic, pod którymi zgromadzili związanych ludzi. Trzydziestu skazanych ''San Patricios'' oglądało szturm z pętlami na szyjach, stojąc na zaprzężonych w muły wózkach, u stóp lasu szubienic. Na dźwięk fanfar mulnicy pognali zwierzęta, wyrywając wózki spod nóg skazańców.