Stała trwałości kompleksu: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m poprawa linków |
|||
Linia 22:
: całkowita stała trwałości <math>\beta_{n} = \frac{[ML_{n}]}{[M][L]^{n}} = k_{1} \cdot k_{2} \cdot \dots \cdot k_{n}</math>
W roztworze zawsze obecne są wszystkie formy kompleksu, jednak w przypadku niektórych kompleksów pewne ich formy są tak trwałe, a jednocześnie pozostałe stanowią znikomy ułamek całości, że podaje się jedynie jedną wartość stałej trwałości dla formy której jest najwięcej (np. heksacyjanożelaziany żelaza - zob. [[
====Bilans form kompleksu====
Linia 55:
Ta zależność obowiązuje tylko dla kompleksów jednordzeniowych, dla kompleksów typu M<sub>n</sub>L<sub>m</sub> w powyższym wzorze występuje również stężenie metalu.
Przy wykorzystaniu tych prostych zależności można określić obszary występowania poszczególnych form kompleksów i gdy któraś z form wyraźnie przeważa pomijać w rozważaniach formy pozostałe. Robi się tak m.in. dla bardzo trwałych kompleksów żalazocyjanianowych II i III (patrz [[
====Stała nietrwałości====
| |||