Iwan Ostermann: Różnice pomiędzy wersjami

[[ImageGrafika:Ivan Alexandrovich Osterman.PNG|256px|right|thumb|Iwan Andrejewicz Ostermann]]

Jego ojcem był minister [[Andriej Ostermann]] (1686-1747), gdy popadł on w niełaskę, jego syna Iwana przeniesiono z Gwardii Cesarskiej do wojska regularnego, dopiero od roku [[1757]] Iwan trafił do służb dyplomatycznych. Był ambasadorem Rosji w [[Paryż]]u, a potem w [[Sztokholm]]ie, gdzie udało mu sie zdobyć wpływ nad tak nieufnym władcą jak [[Gustaw III]]. Przez lat 16 piastował urząd kanclerza [[imperium rosyjskie]]go (1781-97) - najwyższy urząd w państwie.

W [[1780]] roku powstała tzw. [[Liga Zbrojnej Neutralności]] wymierzona przeciw gwałceniu przez brytyjskie statki nietykalności okrętów państw neutralnych w wojnie W. Brytanii, przeciw jej koloniom w Ameryce i Francji. Pierwszym ogniwem ligi była konwencja rosyjsko-duńska [[28 czerwca]] ([[kalendarz juliański]])/ [[9 lipca]] [[1780]] ([[kalendarz gregoriański]]). Kolejną konwencję [[21 lipca]] ([[kalendarz juliański]])/ [[1 sierpnia]] [[1780]] ([[kalendarz gregoriański]]) podpisali w [[Sankt Petersburg|Petersburgu]]u szwedzki ambasador [[Johan Fredrik von Nolcken]] i [[Iwan Ostermann]] jako kanclerz rosyjski.

=== Źródło ===

[[Kategoria:NiemcyRosyjscy bałtyccyambasadorzy|Ostermann]]