Lot orbitalny: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
→‎Re-entry: tłumaczenie
Linia 32:
Pojazdy, które mają w całości powrócić na Ziemię (włączając w to pojazdy załogowe), muszą w jakiś sposób spowolnić lot w górnych warstwach atmosfery oraz uniknąć zderzenia z powierzchnią ([[hamowanie uderzeniowe]]) i spalenia w atmosferze. Problem zejścia poniżej prędkości orbitalnych został rozwiązany przez wykorzystanie oporu aerodynamicznego ([[hamowanie aerodynamiczne]]), który powoduje wytracenie prawie całej prędkości. Na etapie lotu orbitalnego, wstępne spowolnienie jest realizowane przez impuls hamujący silników rakietowych projektu, który zmienia orbitę, obniżając [[perygeum]], aż do osiągnięcia trajektorii suborbitalnej.
 
Hamowanie aerodynamiczne jest osiągane przez ustawianie powracającego pojazdu kosmicznego tak, aby [[osłona termincznatermiczna|osłony termiczne]] były skierowane do atmosfery, aby ochronić pojazd przed wysokimi temperaturami wytwarzanymi przez kompresję atmosfery oraz tarcie wywołane przez przemieszczanie się przez atmosferę z [[Prędkość hipersoniczna|prędkością hipersoniczną]]. Energia termiczna jest rozpraszana głównie przez kompresyjne ogrzewanie powietrza w fali uderzeniowej przed pojazdem, korzystając z tępego kształtu osłony termicznej, której głównym założeniem jest minimalizacja ciepła przedostającego się do pojazdu. Suborbitalne loty kosmiczne, które odbywają się na znacznie mniejszych prędkościach, nie wytwarzają aż takich temperatur ponownym wchodzeniu w atmosferę.
 
== Zobacz też ==