Molla Mallory: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m fotografia z Commons |
m poprawa linków, WP:SK |
||
Linia 1:
[[
'''Anna Margarethe Mallory''', Molla Mallory, z domu Bjurstedt (ur. [[6 marca]] [[1884]] w Kristianii, obecnie [[Oslo]], zm. [[22 listopada]] [[1959]] w [[Sztokholm]]ie)
Była córką oficera. Przez dziesięć lat zdobywała tytuły mistrzyni Norwegii, a na [[Letnie Igrzyska Olimpijskie 1912|igrzyskach olimpijskich w Sztokholmie]] w [[1912]] zdobyła brązowy medal w singlu w turnieju rozgrywanym na kortach na wolnym powietrzu. Sukcesy te nie zapewniły jej jednak rozgłosu światowego i kiedy przeniosła się do USA w [[1914]], pozostawała stosunkowo mało znaną zawodniczką. Za ocean przybyła w poszukiwaniu pracy jako masażystka, ale spróbowała także swoich sił w halowych mistrzostwach USA. Nierozstawiona, doszła do finału, w którym pokonała obrończynię tytułu [[Marie Wagner]] 6:4, 6:4. Turniej ten wygrywała jeszcze cztery razy. Wkrótce wyszła za mąż za Franklina Mallory i przyjęła obywatelstwo amerykańskie.
Jej nazwisko jest związane przede wszystkim z turniejem o mistrzostwo USA, obecnym [[US Open]]. Mallory pozostaje rekordzistką tej imprezy pod względem liczby triumfów singlowych - tytuły zdobywała nieprzerwanie w latach [[1915]]-[[1918]] (w tym w [[1917]] w turnieju noszącym nazwę ''National Patriotic''), potem w latach [[1920]]-[[1922]], a po raz ostatni w [[1926]]. O pierwszym triumfie w 1915 zdecydował finał turnieju pretendentek (''All Comers''), w którym pokonała [[Hazel Hotchkiss Wightman]] w trzech setach (mająca prawo udziału w finale ''challenge round'' ubiegłoroczna zwyciężczyni [[Mary K. Browne]] nie przystąpiła do turnieju). Po ostatni tytuł Mallory sięgnęła w wieku 42 lat, co czyni ją najstarszą triumfatorką turnieju [[Wielki Szlem (tenis)|wielkoszlemowego]] w grze pojedynczej. W finale w 1926 pokonała znaną bardziej z sukcesów deblowych [[Elizabeth Ryan]], mimo iż w decydującym secie przegrywała już 0:4, a potem musiała bronić piłki meczowej przy stanie 6:7.
Molla Mallory była jedyną zawodniczką, która po [[I wojna światowa|I wojnie światowej]] w rywalizacji amatorskiej zdołała pokonać słynną [[Suzanne Lenglen]]. W II rundzie mistrzostw USA w [[1921]] Mallory zaskoczyła swą francuską rywalkę potężnymi forhendami z głębi kortu i nie tylko wygrała pierwszą partię do dwóch, ale doprowadziła Lenglen do takiego zmęczenia, że ta poddała mecz na początku drugiego seta. Lenglen zrewanżowała się rywalce rok później w finale [[Wimbledon]]u, w którym oddała Mallory zaledwie dwa gemy. Na swoją korzyść, i to w stosunku 6:0, 6:0, Francuzka rozstrzygnęła także ich pojedynek w [[Nicea|Nicei]] w [[1922]].
Linia 45:
* [[Martin Hedges]], ''The Concise Dictionary of Tennis'', Mayflower Books Inc, Nowy Jork 1978 (tu data urodzenia 1892)
=== Linki zewnętrzne ===
* [http://www.tennisfame.com/famer.aspx?pgID=867&hof_id=174 sylwetka na stronie Międzynarodowej Tenisowej Hall of Fame]
[[Kategoria:
[[Kategoria:Członkowie Międzynarodowej Tenisowej Hall of Fame]]
[[Kategoria:Medaliści letnich igrzysk olimpijskich w tenisie
[[Kategoria:
[[Kategoria:
[[Kategoria:
[[Kategoria:Zmarli w 1959]]
[[de:Molla Mallory]]
| |||