Magnus Eriksson: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
na podstawie "Historii Szwecji" Kerstena
Kelvin (dyskusja | edycje)
m drobne redakcyjne, int., usunieci powtórzen linków
Linia 1:
'''Magnus II Smek''', [[władcy Szwecji|król Szwecji]] [[1319]]-[[1363]], [[władcy Norwegii|król Norwegii]] [[1319]]-[[1344]] (jako '''Magnus VII'''), ur. [[1316]], zm. 1 grudnia [[1377]] z dynastii [[Folkungowie|Folkungów]], syn szwedzkiego księcia Eryka Magnussona i Ingeborgi, córki [[Haakon V Długonogi|Haakona V]], [[król]]a [[Norwegia|Norwegii]].
 
W wieku lat trzech odziedziczył tron norweski, a w kilka miesięcy później szlachta szwedzka wybrała go swoim [[król]]emkrólem. Do szesnastego roku życia krajami rządziły nominalnie prababka, norweska [[królowa]] Helvig i matka Ingeborga, ale w rzeczywistości magnaci.
 
W [[1332]] zmarł [[król]] [[Dania|Danii]] [[Krzysztof II]], który beznadziejnie roztrwonił swoje dobra. Skorzystał na tym Magnus i zakupił, za ogromną sumę w srebrze, zakupił [[Skania|Skanię]] i Blekinge. Nie przyniosło mu to popularności, bowiem dla konieczności spłaty długów drastycznie podniósł podatki.
 
W [[1334]] ożenił się z Blanką, córką hrabiego Jeana de Namur i Marii d’Artois, wnuczki [[król]]akróla [[Francja|Francji]] [[Ludwik VIII|Ludwika VIII]], która urodziła mu syna Haakona. W roku [[1343]] dziecko zostało wyznaczone na następcę Magnusa na tronie norweskim, aczkolwiek do pełnoletności nadal władał ojciec.
 
Faworytem Magnusa był jego młody krewniak Bengt Algotson, którego uczynił [[książę|księciem]] [[Finlandia|Finlandii]] i [[Halland]]u oraz wicekrólem [[Skania|Skanii]]. Wywołało to niezadowolenie zawistnych magnatów, którzy w porozumieniu z Kościołem postanowili [[król]]akróla usunąć, ia w jego miejsce mianowali władcą jegomianowali starszego, królewskiego syna Eryka XII. Podwójne rządy nie trwały jednak długo, bo w [[1359]] Eryk zmarł – wraz z najbliższą rodzinę - na czerwony mór lub inną zarazę.
 
W [[1360]] [[Dania]] w szybkiej kampanii odzyskała [[Skania|Skanię]]. Niezadowoleni panowie szwedzcy porozumieli się z synem [[książę|księcia]] [[Meklemburgia|Meklemburgii]], [[Albrecht Meklemburski|Albrechtem]] , zaoferowali mu koronę i szybko ([[1363]]) obalili Magnusa. Król do końca życia mieszkał w [[Norwegia|Norwegii]]. (utonąłUtonął w bliżej nie znanych okolicznościach).
 
{{Władca-Szwecja|urząd=Król Szwecji|lata=1319-1363|poprzednik=[[Birger I Magnusson]]|następca=[[Albrecht Meklemburski]]}}