Halogenki: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 12:
'''Halogenki w mineralogii'''
 
W [[mineralogia|mineralogii]] gromadę halogenków tworzą [[minerał]]y, które z chemicznego punktu widzenia są solami HF, HCL, HBr i HJ, a więc [[fluorki]] , [[chlorki]] , [[bromki]] i [[jodki]] . Zalicza sie tu również bardziej złożone związki uwodnione i zawierające aniony [OH]<subsup>-</subsup> i O<subsup>2-</subsup> oraz [[fluoroborany]] , [[fluorokrzemiany]] , [[fluorogliniany]] i pokrewne. Minerały tlenohaloidowe stanowią przejście od halogenków do typowych połączeń tlenowych, a zwłaszcza soli kwasów tlenowych.
Halogenki metali lekkich okazują przeważający jonowy charakter wiązań, a metali ciężkich, których jony obdarzone są silną zdolnością polaryzacyjną, maja mieszany charakter jonowo-atomowy. Halogenki metali lekkich są przezroczyste i na ogół bezbarwne lub allochromatycznie zabarwione. Odznaczają się niewielką gęstością, niskimi współczynnikami załamania światła, słabym połyskiem i rozpuszczalnością w wodzie. Odmienne własności mają halogenki metali cięzkich, wyróżniające się znacznie większą gęstością, zabarwieniem idiochromatycznym, wyższymi współczynnikami załamania światła, silniejszym połyskiem i mniejsza rozpuszczalnością w wodzie. Przy ich rozpoznawaniu pomocne są metody rentgenostrukturalne i termiczne, oraz [[spektrometria]] w podczerwieni.