Europejskie Dni Dziedzictwa: Różnice pomiędzy wersjami

Mają one na celu szeroko pojętą [[edukacja|edukację]] historyczną i kulturalną, promowanie regionalnego [[Dziedzictwo kulturowe|dziedzictwa]] oraz podkreślenie wspólnych korzeni kultury europejskiej. Co roku we wrześniu kraje, w których odbywa się ta impreza, udostępniają do zwiedzania szerokiej publiczności liczne zabytki i miejsca kultury, a także organizują wykłady, wystawy i inne imprezy towarzyszące. Polska włączyła się do tej akcji w [[1993]] roku.

 

Idea Europejskich Dni Dziedzictwa narodziła się [[3 października]] [[1985]] roku w [[Granada|Granadzie]] podczas II Konferencji Rady Europy. Francuski minister kultury zaproponował wtedy rozszerzenie na całą Europę zainicjowanych we Francji rok wcześniej „''Dni Otwartych Zabytków''”, podczas których po raz pierwszy wszyscy mogli bezpłatnie zwiedzać obiekty niedostępne na co dzień. Przez kolejne lata inicjatywa ta cieszyła się dużym zainteresowaniem i poparciem społecznym{{fakt}}. W [[1991]] roku skłoniło to Radę Europy do ustanowienia Europejskich Dni Dziedzictwa. W 2007 roku wzięło w nich udział ponad 22 miliony Europejczyków{{fakt}}. Dużym zainteresowaniem cieszą się imprezy lokalne.

 

Organizatorzy Europejskich Dni Dziedzictwa zapewniają bezpłatny dostęp do zabytków i innych obiektów kultury: [[muzeum|muzeów]], [[skansen]]ów, [[park]]ów, ogrodów, do których wstęp wiąże się z opłatami, lub które w innym czasie są niedostępne dla zwiedzających. Proponują także wiele innych atrakcji, takich jak: koncerty, wystawy, [[festyn]]y historyczne, prezentacje ginących [[zawód|zawodów]], [[kiermasz]]e wyrobów artystycznych i [[rzemiosło|rzemieślniczych]]; zachęcają do obcowania z kulturą i zabytkami, popularyzują wśród społeczeństwa regionalne [[tradycja|tradycje]] i [[zwyczaj]]e.

 

 

== Linki zewnętrzne ==