Muzyka klasycystyczna: Różnice pomiędzy wersjami

'''Klasycyzm''' -– okres w rozwoju muzyki pomiędzy [[muzyka barokowa|barokiem]] a [[muzyka romantyczna|romantyzmem]]. Styl klasycystyczny w muzyce ujawnił się w drugiej połowie [[XVIII wiekuwiek]]u. Trwał odw 1750rlatach do 1820r[[1750]]—[[1820]] (daty umowne).

Termin "klasyczny"„klasyczny” znaczy "doskonały"„doskonały” (z łacinyłac. classicus -– doskonały). Po [[Muzyka barokowa|barokowym]] bogactwie formalnym i upodobaniu do kontrastów zwrócono się ponownie w stronę wzorów klasycznych, to znaczy w kierunku przejrzystości, [[symetria|symetrii]] i równowagi w stosowaniu środków artystycznych.

Muzykę okresu klasycyzmu w [[Europa|Europie]] nazywamy ''muzyką„muzyką klasyczną''klasyczną”. Kompozytorzy odeszli od skomplikowanych technik [[Polifonia|polifonicznych]], preferując znacznie bardziej klarowną pod względem strukturalnym [[muzyka homofoniczna|muzykę homofoniczną]]. Najczęściej używane przez nich formy to [[Rondo (muzyka)|rondo]], [[wariacje]] i [[sonata]], z tego względu nazwane później formami klasycznymi. Wielkim centrum muzyki klasycznej stał się [[Wiedeń]], dzięki tworzącym tam trzem wybitnym kompozytorom: [[Joseph Haydn|Haydnowi]] ([[1732]]-—[[1809]]), [[Wolfgang Amadeusz Mozart|Mozartowi]] ([[1756]]-—[[1791]]) oraz [[Ludwig van Beethoven|Beethovenowi]] ([[1770]]-—[[1827]]). Nazywamy ich '''[[Klasycy wiedeńscy|klasykami wiedeńskimi]]'''. Stworzyli oni wiele ważnych, nowatorskich na owe czasy kompozycji. Do cech muzyki okresu klasycyzmu należą także: rezygnacja z [[basso continuo]] (precyzyjnie zapisane partie instrumentów harmonicznych są precyzyjnie zapisane) i rozkwit [[muzyka instrumentalna|muzyki instrumentalnej]].

*[[sonata]] (najczęściej z [[allegro|allegrem]] sonatowym)

'''==Zobacz też''': ==
*[[klasycyzm]],
*[[kompozytorzy klasycyzmu]].