Końcówka fleksyjna: Różnice pomiędzy wersjami

'''Końcówka fleksyjna''' - to– [[morfem]] końcowy [[wyraz]]u w [[języki fleksyjne|językach fleksyjnych]], podlegający wymianie w drodze [[koniugacja|koniugacji]] lub [[deklinacja|deklinacji]]. Określa funkcję [[składniaSyntaktyka (językoznawstwo)|składniową]] wyrazu w [[wypowiedzenie|wypowiedzeniu]]. Końcówka fleksyjna, w odróżnieniu od luźnych [[sufiksPrzyrostek|sufiksów]]ów w [[języki aglutynacyjneAglutynacyjność|językach aglutynacyjnych]], bardzo często określa kilka [[kategoria gramatyczna|kategorii gramatycznych]] jednocześnie. Przykładowo końcówka ''-ę'' w wyrazie ''idę'' wyraża pierwszą [[osoba (językoznawstwo)|osobę]], [[liczba pojedyncza|liczbę pojedynczą]] i [[czasCzas (gramatykajęzykoznawstwo)|czas]] teraźniejszy (por. [[język turecki|tur.]] ''geliyorum'', gdzie ''-iyor'' oznacza czas teraźniejszy, a ''-um'' pierwszą osobę).

== Końcówka w rzeczowniku ==

Aby uzyskać końcówkę i temat najprościej jest odmienić rzeczownik przez [[Przypadek|przypadki]], np.

* '''M''' instrukcj | a

* '''D''' instrukcj | i

* '''C''' instrukcj | i

* '''B''' instrukcj | ę

* '''N''' z instrukcj | ą

* '''Msc''' o instrukcj | i

* '''W''' instrukcj | o

Końcówka jest zmieniającą się częścią wyrazu (oddzieloną znakiem "|"). Wyjątkiem są [[Alternacja_Alternacja (językoznawstwo)|oboczności tematyczne]].

'''== Zobacz też''' ==

* [[temat wyrazu]]

* [[Przyrostek|sufiks]]

* [[postfiks]]

{{Językoznawstwo stub}}