Racicznica zmienna: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m robot dodaje: fi:Vaeltajasimpukka |
fragment artykulu przetlumaczonego z hiszp. wikipedii |
||
Linia 15:
Długość 3-4 cm, szerokość 1,3-1,5 cm, grubość 1,6-1,8 cm., muszla beżowa w czarne pręgi w kształcie trójkąta. Prowadzi osiadły tryb życia, przytwierdzając się do wodnych urządzeń technicznych: [[rura|rur]], [[jaz]]ów i przepustów, zakłóca ich prawidłowe działanie. Stwierdzono, że racicznice dobrze oczyszczają wody zbiorników wodnych z zawieszonych w nich cząstek organicznych i nieorganicznych oraz [[glony|glonów]] występujących masowo i powodujących tzw. "zakwity" wód. Przez [[organizm]] racicznicy przechodzą wszystkie substancje występujące w wodzie. Racicznice są wrażliwe na zbyt duże zanieczyszczenie zbiornika, są więc [[bioindykator|bioindykatorami]] środowiska. Natomiast wykazuje dużą tolerancję na zasolenie wód. Odpowiednia głębokość 1,5-2,0 m. Jako jedna z nielicznych małży słodkowodnych wydziela tzw. [[bisior]].
== Ekspansja gatunku ==
Racicznica zmienna pochodzi ze strefy Morza Kaspijskiego i Morza Czarnego. W XIX wieku trafiła do Europy poprzez żeglugę rzeczna, a w latach 80-tych XX wieku dotarła do Ameryki Północnej. Obecnie znajduje się w fazie ekspansji i kolonizuje wody słodkie w Europie, Azji i Ameryce Północnej, powodując jednocześnie ogromne straty ekonomiczne.
Poza strefa pochodzenia racicznica zmienna może być uznawana za agresora o poważnych konsekwencjach dla środowiska. Powoduje wielkie szkody w ekosystemie poprzez wypieranie i eliminowanie zagrożonych lokalnych gatunków, co oznacza zubożenie naturalnej fauny. Niszczy także infrastrukturę zbiorników wodnych, statków, silników, turbin, itp. Zakłada kolonie w rurach i wodociągach stanowiąc zagrożenie dla zaopatrzenia w wodę terenów rolniczych, przemysłowych i urbanizacyjnych.
Podstawą szkód wyrządzanych przez racicznice zmienną jest jej szybka proliferacja. Ma zwykle dwa cykle rozrodcze w roku: wiosną i jesienią. Obecność jednego dorosłego przedstawiciela w górze rzeki oznacza wprowadzenie do koryta ok. miliona larw, jest to ewidentny przykład strategii reprodukcyjnej. Niezwykła jest odporność tego mięczaka na temperaturę, zasolenie i obecność chloru - co oznacza, że wszelkie próby wyeliminowania go z ekosystemu otwartego poniosą za sobą eliminację znakomitej większości innych jego mieszkańców. Destruktywny jest także sam system budowania kolonii, jedne osobniki rosną bezpośrednio na drugich, przez co szybko nanoszą muł, zapychają i niszczą rury, pompy, zbiorniki, filtry itp.
Znany jest pożyteczny efekt obecności racicznicy zmiennej jako organizmu oczyszczającego zbiorniki wodne, popularny zwłaszcza w Europie Północnej. Wielkie kolonie tego mięczaka o dużej zdolności do filtrowania znacząco obniżają mętność wody. Ten pożyteczny efekt od dawna budzi kontrowersje, jako że nie przestaje być alteracją w ekosystemie wywołaną przez gatunek-najeźdźcę.
== Bibliografia ==
| |||