Jacob Burckhardt: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m robot dodaje: cs:Jacob Burckhardt |
m Ujednoznacznienie linku z Neuchâtel na Neuchâtel (miasto) przy pomocy Popups, WP:SK |
||
Linia 2:
'''Jacob Burckhardt''' (ur. [[25 maja]] [[1818]] w [[Bazylea|Bazylei]], zm. [[8 sierpnia]] [[1897]] w Bazylei) – [[Szwajcaria|szwajcarski]] [[historia sztuki|historyk sztuki]] i [[historia kultury|kultury]]. Jego najbardziej znane dzieło, ''[[Kultura Odrodzenia we Włoszech]]'', mimo upływu 150 lat od pierwszego wydania, wciąż pozostaje aktualne.
== Życie ==
Burckhardt był synem protestanckiego duchownego i do roku 1839 studiował teologię – najpierw w Bazylei, a następnie w [[Neuchâtel (miasto)|Neuchâtel]]. Utrata wiary spowodowała, że przeniósł się na [[Uniwersytet Humboldta]], gdzie szczególną uwagę poświęcił historii sztuki, nowej wówczas dyscyplinie historii. Uczęszczał na wykłady [[Leopold von Ranke|Leopolda von Rankego]], twórcy nowoczesnego podejścia do zagadnień historycznych, opartego na badaniu źródeł i przekazów. W roku 1841 przebywał na uniwersytecie w [[Uniwersytet w Bonn|Bonn]] u historyka sztuki [[Franz Kugler|Franciszka Kuglera]], któremu zadedykował swoją pierwszą książkę, ''Die Kunstwerke der belgischen Städte'', wydaną w roku 1842.
W latach 1843-1855 Wykładał na uniwersytecie w [[Uniwersytet Bazylejski|Bazylei]], a następnie na [[Eidgenössische Technische Hochschule Zürich|ETH]] w [[Zurych]]u. W roku 1859 wrócił do Bazylei i objął stanowisko profesora, które piastował aż do przejścia na emeryturę w roku 1893. Od roku 1886 wykładał wyłącznie historię sztuki. W roku 1867 odrzucił ofertę profesury ze strony uniwersytetu w [[Uniwersytet w Tybindze|Tybindze]], a w roku 1872 ofertę uniwersytetu Humboldta, gdzie proponowano mu katedrę po Rankem.
== Dzieło ==
[[Siegfried Giedion]] opisał osiągnięcia Burckhardta następująco: "Wielki odkrywca epoki Renesansu, jako pierwszy wskazał, jak należy ujmować w sposób całościowy dany okres, odnosząc się nie tylko do jego malarstwa, rzeźby i architektury, ale również instytucji społecznych życia codziennego."<ref>Za angielską Wikipedią, z: Siegfried Giedion, ''Space, Time and Architecture'' (6th ed.), p 3.</ref>
Linia 13:
Jego dziełem są m.in.:
* ''Czasy Konstantyna Wielkiego'' – wydane w 1853
* ''Cicerone'' – wydane w 1855
* ''Kultura odrodzenia we Włoszech'' – wydane w 1860
== Przypisy ==
| |||