Jezioro dystroficzne, lokalnie zwane też [[suchar]]em, to jeden z typów jezior w nieharmonicznym ciągu [[sukcesja ekologiczna|sukcesyjnym]]. Na ogół są to jeziora małe, najczęściej w zlewni śródleśnej lub torfowiskowej. Mała produktywność biologiczna wynika z dużej ilości substancji humusowych, tworzących trwałe [[Związek kompleksowy|kompleksy]] z [[biogeny|biogenami]] (w konsekwencji [[azot]] i [[fosfor]] nie jest dostępny dla roślin).
Pas roślinności brzegowej składa się zazwyczaj z mchów [[torfowcowate|torfowców]], tworzących pływające [[pło]] (zobacz [[wiszary]]), z licznymi roślinami torfowiskowymi ([[wełnianka]], [[rosiczka]], [[bobrek trójlistny]], [[paprocietrójlistkowy]]). W strefie [[litoral]]owejnej brak jest [[elodeidy|elodeidów]], obecne są [[nimfeidy]]. W osadach dennych tworzy się [[tyrfopel]]. W [[fitoplankton]]ie dominują glony [[desmidie]] i [[wiciowce]] miksotroficzne (np. ''[[Cryptomonas]]''). Wśród [[bezkręgowce|bezkręgowców]] wodnych dominują [[tyrfobiont]]y i [[tyrfofil]]e, ryb nie ma w ogóle lub są nieliczne.
Pło torfowcowe -– małe pływające wyspy- – możemy zaobserwować na jeziorach dystroficznych w puszczy Piskiej i Augustowskiej np. w rezerwacie "TabolinkaTobolinka" koło Sejn. Mają one kształt kolisty i średnicę 5-20 m. Na takiej pływającej wyspie, będącej fragmentem pła, z czasem kształtuje się koncentryczny układ przestrzenny: w środku wyspy rosną pojedyncze sosny, a wokół mszary wysokotorfowiskoweprzejściowotorfowiskowe (np. rezerwat "Zakręt" w Puszczy Piskiej). Jeziora dystroficzne mają najuboższą florę. Na śródleśnym jeziorze dystroficznym w Lasach Taborskich utworzono rezerwat "Jezioro Czarne" , także rezerwat wody "Tobolinka" w Puszczy Augustowskiej obejmuje śródleśne jezioro dystroficzne z pływającymi płatami torfowców bagnicy.
