Kocel: Różnice pomiędzy wersjami

Zanim został księciem, był (najpóźniej do [[850]]) [[Graf (tytuł szlachecki)|grafem]], prawdopodobnie grafem [[Hrabstwa Błatneńskiego]] (część Księstwa Błatneńskiego). Początkowo jego księstwo było uzależnione od [[Państwo wschodniofrankijskie|państwa wschodniofrankijskiego]]. Po śmierci swojego ojca, który został zabity w czasie wyprawy [[Rościsław (książę wielkomorawski)|Rościsława]], księcia [[Państwo wielkomorawskie|wielkomorawskiego]] przeciwko Księstwu Błatneńskiemu w [[861]] roku, Kocel otrzymał tron, stając się w ten sposób [[lenno|lennikiem]] Rościsława. W latach 70. [[IX wiek|IX wieku]]u dostał się jednak znów pod wpływy państwa wschodniofrankijskiego.

Stał się znany przede wszystkim z ugoszczenia braci [[Cyryl i Metody|św. Cyryla i św. Metodego]] latem [[867]] podczas ich podróży do [[Rzym|Rzymu]]u. [[Słowianie|Słowiańscy]] misjonarze zatrzymali się w stolicy państwa Kocela [[Blatnohrad|Blatnohradzie]]zie (późniejszy ''Mosaburg'', ''Moosburg'', dziś węgierska wieś [[Zalavár]]). Misjonarze założyli w Blatnohradzie przykościelną szkołę i w niej wykształcili mniej więcej pięćdziesięciu uczniów. Kocel wspierał i poszerzał [[liturgia|liturgię]] [[język staro-cerkiewno-słowiański|staro-cerkiewno-słowiańską]].

W zimie [[869]]/[[870]] [[Papież]] nominował Metodego na [[arcybiskup|arcybiskupa]]a [[Panonia|Panonii]] i [[Państwo wielkomorawskie|Wielkich Moraw]] z siedzibą w [[Sirmium]]. Po tej nominacji obszar Panonii z Księstwem Błatneńskim oraz Wielkie Morawy stały się częścią nowo powstałego arcybiskupstwa.

W [[876]] roku Kocel brał udział w przegranej wschodniofrankijskiej (bawarskiej) wyprawie przeciw [[Dalmacja|dalmatyńskim]] [[Chorwaci|Chorwatom]]. Zmarł podczas wyprawy. Księstwo Błatneńskie po jego śmierci przypadło późniejszemu wschodniofrankijskiemu [[król|królowi]]owi [[Arnulf z Karyntii|Arnulfowi z Karyntii]].

lata={{{lata|[[861]]-[[876]]}}}|

poprzednik={{{poprzednik|[[Pribina]]}}}|

następca={{{następca| [[Arnulf z Karyntii]]}}}|