Antena śrubowa: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
iw
m WP:SK, drobne redakcyjne
Linia 1:
[[GrafikaPlik:Helical antenna.jpg|thumb|150px|Antena śrubowa używana w sieciach [[Sieć bezprzewodowa LAN|WLAN]], pracująca przy [[częstotliwość|częstotliwości]] około 2,5 [[herc|GHz]]]]
[[GrafikaPlik:Helical antenna principle.png|thumb|right|180px|B: Centralny- centralny wspornik,<BRbr />C: - [[Kabelkabel koncentryczny]],<BRbr />E: Dystanse- dystanse/Wspornikiwsporniki dla helisy,<BRbr />R: - [[Reflektorreflektor]]/Podstawa,podstawa<BRbr />S: Śrubowy- śrubowy element powietrzny]]
'''Antena śrubowa''' (helikalna) jest zbudowana z odcinka przewodnika zwiniętego w kształt [[Linia śrubowa|helisy]]. Została wynaleziona i opisana w [[1947]] roku przez Johna Daniela Krausa.
 
Ten typ anten jest stosowany przede wszystkim w zakresie [[mikrofale|mikrofal]]. Anteny śrubowe mogą pracować w dwóch trybach: normalnym i osiowym.
 
Tryb normalny charakteryzuje się tym, że średnica anteny jest mała w porównaniu z [[długość fali|długością fali]]. W tym trybie maksimum promieniowania występuje na kierunku prostopadłym do osi anteny, zaś wytwarzana fala ma [[polaryzacjaPolaryzacja fali|polaryzację]] eliptyczną. [[Sprawność energetyczna]] tej anteny jest niska, ponieważ antena pracująca w trybie normalnym jest elektrycznie krótka. [[Charakterystyka promieniowania]] nie zależy od liczby zwojów.
 
W trybie osiowym wymiary pojedynczego zwoju są porównywalne lub większe od [[długość fali|długości fali]]. Kierunek maksymalnego promieniowania w tym przypadku pokrywa się z osią anteny, a [[polaryzacja]] fali jest zbliżona do kołowej. Anteny śrubowe w trybie osiowym mogą mieć [[polaryzacja|polaryzację]] zgodną lub przeciwną do ruchu wskazówek zegara. Jeśli odbierany sygnał jest spolaryzowany liniowo (poziomo lub pionowo), nie sprawia to problemów. Jednak odbieranie sygnału spolaryzowanego zgodnie z ruchem wskazówek zegara przez antenę spolaryzowaną przeciwnie (lub na odwrót) powoduje znaczną stratę mocy.
 
Maksymalny [[zysk kierunkowy]] wynosi:
 
: <math> D_o \simeq 15 N \frac{C^2 S}{\lambda^3} </math>
 
[[Kąt połowy mocy]] (w stopniach) określony jest wzorem:
 
: <math> HPBW \simeq \frac{52 \lambda^{3/2}}{C \sqrt{NS}}</math>
gdzie
* C - obwód pojedynczego zwoju,
* S - odstęp pomiędzy zwojami,
* N - liczba zwojów,
* λ - [[długość fali]].
 
== Bibliografia: ==
gdzie C - obwód pojedynczego zwoju, S - odstęp pomiędzy zwojami, N - liczba zwojów, λ - [[długość fali]]
 
== Bibliografia: ==
* ''Jarosław Szóstka "Fale i anteny", Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, Warszawa 2000, 2001''
* ''John D. Kraus and Ronald J. Marhefka, "Antennas: For All Applications, Third Edition", 2002, McGraw-Hill Higher Education''
 
{{Telekomunikacja stub}}
{{Elektronika stub}}
 
[[Kategoria:Anteny]]
 
[[de:Wendelantenne]]
[[fr:Antenne hélice axiale]]
[[en:Helical antenna]]
[[es:Hélice (antena)]]
[[fr:Antenne hélice axiale]]
[[ru:Спиральная антенна]]
[[ja:ヘリカルアンテナ]]
[[ru:Спиральная антенна]]