Polityka ekologiczna: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Luckas-bot (dyskusja | edycje)
m robot dodaje: fi:Ympäristöpolitiikka
meryt
Linia 2:
 
Najważniejszym z problemów jest właściwe rozpoznanie stanu rzeczywistego środowiska naturalnego oraz mechanizmów, które powodują jego zanieczyszczenie. Dodatkowo poznanie tych aspektów powinno przebiegać szybko. Ostatnim i najistotniejszym problemem jest precyzja i spójność celów, które powinna osiągnąć polityka ochrony środowiska. Cele grup silniejszych nie są najbardziej pożądane przez wszystkich.
 
Polska polityka ekologiczna państwa jest realizowana zgodnie z zasadami: '''praworządności, likwidacji zanieczyszczeń u źródła, uspołecznienia, wykorzystanie mechanizmu rynkowego, zasada, że „zanieczyszczający płaci” i regionalizacja.'''
 
Podstawowym rozwiązaniem służącym ochronie środowiska jest wykorzystanie mechanizmów rynku. Negatywny wpływ działalności gospodarczej na środowisko naturalne uzasadnia interwencję władzy państwowej.
Linia 9 ⟶ 7:
Przykładem celu z zakresu polityki ekologicznej jest zachowanie i tworzenie miejsc pracy w dziedzinach mniej obciążających środowisko(tzw. “zielone miejsca pracy”).
 
Termin użyty po raz pierwszy w [[Deklaracja Sztokholmska|Deklaracji Sztokholmskiej]] z [[1972]] r. Jest ważnym czynnikiem kształtującym treść norm [[prawo ochrony środowiska|prawa ochrony środowiska]]. Kluczową zasadą polityki ekologicznej jest [[zrównoważony rozwój|zasada zrównoważonego rozwoju]]. Oszacowano również globalny [[ślad ekologiczny]] człowieka.
Kluczową zasadą polityki ekologicznej jest [[zrównoważony rozwój|zasada zrównoważonego rozwoju]].
 
W [[Polska|Polsce]] przyjęto Politykę Ekologiczną Państwa, ozawartej czym mówiw [[uchwała|uchwale]] [[sejm RP|sejmu RP]] z dnia 8 maja 2003 r. ([[M.P.]] nr 33 poz. 433) [http://www.abc.com.pl/serwis/mp/2003/0433.htm]. Polska polityka ekologiczna państwa jest realizowana zgodnie z zasadami: praworządności, likwidacji zanieczyszczeń u źródła, uspołecznienia, wykorzystanie mechanizmu rynkowego, zasadą „zanieczyszczający płaci” i regionalizacją.