Al-Amin: Różnice pomiędzy wersjami

Cieszący się poparciem miejscowej ludności w marcu 811 roku Al-Mamun rozgromił wojska wierne Al-Aminowi<ref>{{Cytuj książkę | autor= Jerzy Hauziński | inni= | tytuł= Burzliwe dzieje Kalifatu Bagdadzkiego | data=1993 | wydawca=Kraków : Wydawnictwo Naukowe PWN | miejsce=Warszawa | isbn=83-01-10988-2| strony=121</ref>. Mimo to Al-Amin nadal dysponował przewagą liczebną. Podzielił on swoje oddziały na trzy armie, które skierował przeciwko Chorasanowi. Wojskami Al-Mamuna dowodził wywodzący się z miejscowej arystokracji doświadczony wódz [[Tahir Ibn al-Husajn]]. W maju w pobliżu [[Rej]]u pokonał on pierwszą z armii Al-Amina, dowodzoną przez jego osobistego wroga, Ali Ibn Isę, którego po zwycięstwie zabił<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko= Składanek | imię=Bogdan | tytuł= Historia Persji. T. 2, Od najazdu Arabów do końca XV wieku | data=2003 | wydawca=Dialog | miejsce=Warszawa | isbn=83-88938-32-0|strony=107 - 108}}}}</ref><ref>{{cytuj stronę| url = http://www.iranica.com/newsite/articles/v1f4/v1f4a079.html| tytuł = ABU’L-ṬAYYEB ṬĀHER| data dostępu = 25 maja 2008| autor = M. Forstner| opublikowany = Encyclopaedia Iranica| język = {{{lang|en}}}}}</ref>, wkrótce zaś na przełomie 811 i [[812]] roku drugą armię, dowodzoną przez potraktowanego po klęsce w ten sam sposób Abd ar-Rahmana Ibn Dżabala al-Abnawi. W wyniku tych zwycięstw wojska Al-Mamuna opanowały [[Dżibal]], zaś w Syrii i samym [[Bagdad]]zie wybuchły zamieszki, w wyniku których pojmany przez przeciwników Al-Amin na moment utracił władzę, dopóki w marcu [[812]] roku nie odbili go jego zwolennicy. W pierwszej połowie 812 roku Tahir zajął [[Ahwaz|Al-Ahwaz]], a następnie wyruszył na [[Al-Basra (miasto)|Al-Basrę]]. W tym czasie posłuszeństwo Al-Aminowi wypowiedziały [[Al-Kufa]] i [[Mosul]], a latem tego roku święte miasta [[islam]]u [[Mekka]] i [[Medyna]]. W sierpniu 812 roku dwa korpusy wojsk Al-Mamuna, dowodzone przez Tahira i [[Harsama Ibn A'jan|Harsamę Ibn A'jana]], okrążyły Bagdad. Desperacka obrona Bagdadu, którego ducha oporu podtrzymywała niechęć jego ludności do [[Persowie|Persów]] z armii Al-Mamuna, trwała ponad rok, i przyniosła zniszczenie ponad połowie stolicy. W drugiej połowie września [[813]] roku obrona wschodnich dzielnic miasta uległa jednak załamaniu i Al-Amina ujęli ludzie Harsamy, który zagwarantował mu nietykalność. Następnie Harsama wprowadził Al-Amina do łodzi z zamiarem odesłania go z Bagdadu. Tahir jednak nakazał zatopienie łodzi. Al-Amina zatrzymano podczas przeprawy wpław przez [[Tygrys (rzeka)|Tygrys]]. Tahir na własną odpowiedzialność ściął mu głowę w nocy z 24 na 25 września 813 roku. Następnie okazano ją obrońcom zachodniej części Bagdadu, co spowodowało ich załamanie się. Resztę ciała Al-Amina chorasańscy żołnierze włóczyli po mieście<ref>{{Cytuj książkę | autor= Jerzy Hauziński | inni= | tytuł= Burzliwe dzieje Kalifatu Bagdadzkiego | data=1993 | wydawca=Kraków : Wydawnictwo Naukowe PWN | miejsce=Warszawa | isbn=83-01-10988-2| strony=122 - 124}}</ref>.

{{Szablon:Władca-Kalif|urząd=Kalif|lata=[[809]]-[[813]]|poprzednik=[[Harun ar-Raszid]]|następca=[[Al-Mamun]]}}

[[kategoriaKategoria:LGBT (biografie)]]