SS Bremerhaven (1921): Różnice pomiędzy wersjami

SS Bremerhaven, został ukończony w 1921 roku w [[Belfast|Belfaście]] w [[Wielka Brytania|Wielkiej Brytanii]] (stocznia Workman Clark and Company Ltd) statek handlowy. Niedługo po jego ukończeniu statek znalazł się w niemieckim towarzystwie żeglugowym Union Handels-und Schiffahrtsgeselschaft w [[Brema|Bremnie]]. Na początku [[II wojna światowa|II wojny światowej]] wpierw zamieniony w statek szpitalny marynarki wojennej III Rzeszy, od października [[1939]] roku używany jako zastępcze lokum dla polskich jeńców wojennych, a od zimy [[1939]]-[[1940]] jednostkę ustawiono na jednym z kanałów portu [[Szczecin|szczecińskiego]] jako pomieszczenie dla polskich robotników portu i stoczni. [[19 marca]] [[1940]] roku statek zostaje oficjalnie przekształcony w Wohnschiff (tj. statek mieszkalny), lecz prawdziwym jego przeznaczeniem jest to że staje się on obozem karnym, gdzie zsyłani są ludzie pracujący w [[Fabryka benzyny syntetycznej w Policach|Fabryce benzyny syntetycznej w Policach]] oraz zostaje przeholowany na [[Odra|Odrę]] i zacumowany na odnodze tej rzeki o nazwie [[Domiąża]]. Jego komendantem zostaje Oskar Pust, a zastępcą Walter Schaffenberg. Pierwszymi więźniami, którzy znaleźli się na przeholowanym na odnogę [[Odra|Odry]] statku byli przymusowi polscy robotnicy z miast przyłączonych do terenów [[III Rzesza|III Rzeszy]], między innymi z [[Toruń|Torunia]], [[Łódź|Łodzi]], [[Poznań|Poznania]] i innych. W późniejszym okresie istnienia obozu znajdowali się na nim nie tylko [[Polacy|Polscy]] więźniowie, lecz trafiały tam również osoby między innymi z: [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]], [[Czechy|Czech]], [[Francja|Francji]]. Na statku jako więzień znalazł się też jeden mężczyzna z [[Hiszpania|Hiszpanii]]. Pierwszą ofiarą na SS Bremerhaven był Stanisław Wasilewski z miejscowości [[Zgierz]], który nie rozumiejąc wydanego mu w języku niemieckim rozkazu zaczął być bity przez swych oprawców i chcąc tego uniknąć wyskoczył za buręburtę statku. Wachmani widząc to, zaczęli strzelać do mężczyzny, który został kilkakrotnie trafiony i utonął.

Od stycznia [[1944]] roku statek służy jako jednostka transportowa i ewakuacyjna którą przez [[Morze Bałtyckie]] w kierunku zachodnim uciekają z ziem wschodnich niemieccy żołnierze, ludność cywilna oraz hitlerowscy dygnitarze. [[29 października]] [[1944]] roku SS Bremerhaven wraz z konwojem i eskortującymi go statkami wypłynął z [[Windawa|Windawy]] do [[Gdynia|Gdyni]] mając na pokładzie 3270 osób(1515 rannych i 156 zdrowych żołnierzy, 200 esesmanów, 511 członków [[Organizacja Todt|Organizacji Todta]] oraz 680 cywilów). 30 października [[1944]] roku o godzinie 9:32 konwój zostaje zaatakowany przez pięć radzieckich samolotów szturmowych [[Iljuszyn|Ił]]. Mimo obrony SS Bremerhaven zostaje trafiony dwiema bombami w luk rufowej ładowni, poczympo czym staje w ogniu. Mimo prób gaszenia nie daje się opanować pożaru. Z płonącego pokładu SS Bremerhaven udaje się uratować około 2795 osób które dopływają do miejsca docelowego na statkach wezwanych na pomoc. 31 października o godzinie 7:30 w odległości 30 mil od [[Hel (miasto)|Helu]] statek przechyla się na burtę i tonie z około 470 osobami na pokładzie z których większość zginęła w wywołanym wybuchami bomb pożarze.