Francavilla Fontana: Różnice pomiędzy wersjami

{{ITA gmina infobox

| Gmina = Francavilla Fontana

| region = Apulia

| stopniE = 17

| minutE = 35

| rok = 2004

| populacja = 36 523

| ISTAT = 074008

}}

 

'''Francavilla Fontana''' to miejscowość i gmina we [[Włochy|Włoszech]], w regionie [[Apulia]], w prowincji [[prowincja Brindisi|Brindisi]].

 

Wg danych na rok 2004 gminę zamieszkują 36 523 osoby, 208,7 os./km².

=== Linki zewnętrzne ===

* Źródło danych: [http://www.istat.it Istituto Nazionale di Statistica]

 

== Geografia ==

Francavilla Fontana leży pośród obszernej równiny o czystym powietrzu i bogatej roślinności, także egzotycznej, na szerokości geograficznej [[Rzym]]u, tj. 5°, 7’, 56” i długości geograficznej 40°, 31’, 48”. Terytorium wznosi się od 109 do 246 [[metr]]ów n.p.m.

Miasto otacza żyzna [[równina]], którą porastają liczne [[oliwka europejska|gaje oliwne]], bujne gęstwiny, sady owocowe, [[winnica|winnice]], plantacje [[figa|fig]] i ogrody. Francavilla F. jest położona prawie dokładnie pomiędzy dwoma nadmorskimi miastami - [[Tarent]]em i Brindisi.

 

== Klimat ==

[[Klimat]] miasta Francavilla Fontana jest typowym [[klimat śródziemnomorski|klimatem śródziemnomorskim]], z łagodną [[zima|zimą]] oraz gorącym, długim i bardzo często wilgotnym [[lato|latem]].

 

 

== Historia ==

Początki miejscowości to składająca się jedynie z kilku gospodarstw (z [[język włoski|wł]]. [[masseria]]) osada założona przez lud z [[Messapia|Messapii]]. Na podstawie śladów osadnictwa można wywnioskować, iż była ona okupowana przez Rzymian od drugiej połowy IV wieku p.n.e. do początków II wieku p.n.e. Francavilla Fontana jako miasto powstała na początku XIV wieku z inicjatywy księcia [[Filip I z Tarentu|Filipa I z Tarentu]], w okolicy wiejskiej willi z epoki rzymskiej, zbudowanej pod koniec [[I wiek]]u [[p.n.e.]] obok kanału królewskiego, przy starożytnej drodze [[via Appia]], w dzisiejszej dzielnicy San Lorenzo.

 

== Zabytki i dzieła sztuki ==

=== Mury ===

Mury obronne otaczające niegdyś miasto, a do dziś zachowane w niewielkiej części, zostały postawione za zgodą [[Filip II z Tarentu|Filipa II z Tarentu]] w [[1364]] roku przez Filipa Dell'Antoglietta, a następnie rozbudowane przez księcia Tarentu Raimondello del Balzo Orsini. W późniejszym czasie miasto przechodziło pod panowanie kolejno rodów Bonifacio, Serra, Borromeo, następnie rodu Imperiali z Francavilli F., aż pod koniec XVIII wieku [[Ferdynand I Burbon]] ogłosił je wolnym miastem oraz częścią [[Królestwo Obojga Sycylii|Królestwa Obojga Sycylii]], pod bezpośrednim zarządem królewskim.

 

=== Palazzo Imperiali ===

Został on zbudowany w [[1450]] przez księcia Tarentu, Giovanniego Antonio Del Balzo Orsini, a 35 lata później, 20 października, zamieszkał w nim król Fryderyk IV Aragoński ([[1452]] – [[1504]]) wraz ze swoimi żołnierzami, po wygnaniu Turków z [[Otranto]]. Około roku [[1536]] markiz [[Oria|Orii]], Bernardino Bonifacio, powiększył zamek, a jego budowę dokończyli na początku [[XVIII wiek]]u książęta z rodu Imperiali, nadając mu zachowany do dziś kształt czworoboku.

 

 

=== Bramy ===

Bramy Francavilli F. pochodzą z różnych okresów: brama Carmine (Carmen) o trzech arkadach została wzniesiona w roku [[1640]] przez ród Imperiali jako łuk triumfalny, natomiast brama Kapucynów od Krzyża pobudowano w [[1714]] roku.

 

=== Inne budynki historyczne ===

Również pozostałe budowle zabytkowe pochodzą z różnych epok historycznych: pałace Barbaro Forleo, Pepe, Bottari, Giannuzzi-Carissimo powstały w okresie [[renesans]]u i [[barok]]u, Cotogno i Argentina w połowie XVI wieku, a [[rokoko]]wy pałac Bianco został zbudowany pod koniec XVII wieku.

 

 

== Wielki Tydzień ==

[[Wielki Tydzień]] w mieście rozpoczyna w piątek [[Męka Pańska]], kiedy to arcybractwo modlitwy i śmierci bierze udział w procesji, niosąc na plecach figurę Matki Bożej Siedmiobolesnej, której szaty zostały podarowane przez wicehrabinę Carmelę Brost. Następnie w [[Niedziela Palmowa|Niedzielę Palmową]] wierni niosą do poświęcenia gałązki drzew oliwnych, a mnisi z kościoła Carmine organizują procesję.

 

 

== Ciekawostka ==

Przydomek mieszkańców Francavilli F. w miejscowym dialekcie ''nciuria'', po włosku scarpa sittata, czyli elegancki, niski but, podkreśla ich postawę - przeciętny mieszkaniec nie zmarnuje okazji, by pochwalić się swoją zamożnością.