Zhidun: Różnice pomiędzy wersjami

'''Zhidun''' (ur. [[314]], zm. [[366]]) także znany jako Zhi Daolin ([[język koreański|kor.]] Chidun ( ) | [[język japoński|jap.]] Shidon ( ) | [[język wietnamski|wiet.]] Tri Dôn) - mnich buddyjski reprezentujący buddyzm zmieszany z elementami [[neodaoizm|neodaoistycznej]] myśli.

 

Pochodził z Chenliu (dzisiejszy [[Kaifeng]]). Jego rodzina był buddyjska już od kilku pokoleń.

 

W późnym wieku został zaproszony do stolicy przez cesarza państwa Jin na wykłady o pradżni. Cieszyły się one niezwykłym powodzeniem. Neodaoista Xichao napisał, że w przeciągu kilku wieków tylko Zhidun był w stanie tak klarownie objaśnić wielką Dharmę, że prawda mogła trwać i rozwijać się bez przerw<ref>Kenneth Ch'en. Buddhism in China. Str. 67</ref>.

 

Obok pradżni głównym tematem jego dyskusji i zainteresowania był traktat daoistyczny [[Zhuangzi]]. Jego ideał człowieka wynikał właśnie z reinterpretacji daoizmu. Doskonały człowiek powinien być jak wielki ptak i triumfalnie korzystać z właściwego kursu Niebios i nieskończenie wędrować wszędzie w doskonałej wolności.<ref>Ibid. 65</ref> Taki doskonały człowiek jest nadrzędny względem ideału opisanego przez daoistów w ich komentarzach, który był zadowolony z osiągnięcia podrzędnego stopnia szczęśliwości czyli postępowani zgodnego z własną naturą.

 

Z punktu widzenia buddyzmu, jego poglądy są częściowo zrozumiałe. Gdy daoiści uważali, że człowiek powinien prowadzić jakie tylko chce życie ale zgodne z jego naturalną rolą i talentami, to Zhidun musiał się temu przeciwstawić, gdyż ich stanowisko było w sprzeczności z buddyjską Dharmą - prawem buddyjskim. Poglądy daoistów uważał także za fatalizm, gdyż wg nich, człowiek powinien żyć zgodnie z przeznaczeniem. Zhidun przeciwstawiał temu doktrynę [[Karma|karmy]], która wymaga od człowieka poprawy swojego przeznaczenia przez osobisty wysiłek.

 

 

Był również prekursorem [[Szkoła Czystej Krainy|Szkoły Czystej Krainy]]. W jednej ze swoich prac opisał Czystą Krainę [[Amitayus|Amitāyusa]] - region, gdzie nie ma książąt, ministrów, urzędników - nad którą panuje tylko Budda.<ref>Ibid. Str. 343.</ref> Nie był on jednak kompletnie zainteresowany w nauczaniu i praktykowaniu kultu Czystej Krainy jako środka zbawienia swojego i mas, gdyż interesowały go głównie podobieństwa między buddyzmem a filozofią [[Laozi|Lao]] i Zhuanga.

 

 

{{Przypisy}}