Metamorfizm regionalny: Różnice pomiędzy wersjami

▲'''Metamorfizm regionalny''' jest rodzajem metamorfizmu obejmującym najwięcej rodzajów skał wyjściowych, oraz zachodzącym na największych obszarach, nawet do wielu tysięcy km<sup>2</sub>. Zachodzi w warunkach podwyższonej temperatury i ciśnienia, zarówno [[ciśnienie hydrostatyczne|hydrostatycznego]], jak i [[ciśnienie kierunkowe|ciśnienia kierunkowego]] ([[stress]]u) działającego w płytkich strefach [[litosfera|litosfery]]. Metamorfizm regionalny zachodzi w wyniku pogrążania się rozległych kompleksów skalnych w głąb [[litosfera|litosfery]], np. pod czas kompakcji i osiadania osadów na dnach [[zbiornik sedymentacyjny|zbiorników sedymentacyjnych]] (czas spokoju tektonicznego poprzedzający [[fałdowanie]]), oraz jak i w czasie fałdowań w [[strefa orogeniczna|strefach orogenicznych]]. Wraz z głębokością rośnie temperatura i ciśnienie. Zatem przeobrażenia zachodzą w bardzo rozległym zakresie PT (temperaturu od 200 do 1000 ^oC i ciśnienia od 0,1 do 1,5 [[paskal|GPa]]). Warunki te odpowiadają okreslonym [[facje metamorfizmu|facjom metamorficznym]] jak np. [[facja zeolitowa|facji zeolitowej]], [[facja glaukofanowa|glaukofanowej]], [[facja zieleńcowa|zieleńcowej]], [[facja amfibolitowa|amfibolitowej]] i [[facja granulitowa|granulitowej]]. Poniżej strefy objetej m.r. zachodzą procesy klasyfikowane jako [[ultrametamorfizm]], natomiast występujące i powstałe tam skału nazywają się [[migmatyt]]ami.