Modele budowy cząsteczek chemicznych: Różnice pomiędzy wersjami

*mechanikę molekularną – metody te traktują atomy jak kule o określonej średnicy i masie, a wiązania jak sprężyny, których sposób rozciągania się i zginania odpowiada mniej więcej własnościom wiązań chemicznych. Parametry owych kul i sprężyn ustala się na podstawie analizy jak największej ilości związków chemicznych, których struktura jest znana np. z [[rentgenografia strukturalna|rentgenografii strukturalnej]]. Metody te nie wymagają dużych mocy obliczeniowych, mogą więc być stosowane do nawet bardzo dużych cząsteczek, są one jednak tylko nieco dokładniejsze od modeli zupełnie prymitywnych i zupełnie zawodzą dla "nietypowych" cząsteczek.

*metody pół-empiryczne – metody te bazują już na równaniu Schroedingera – dla danej cząsteczki tworzony jest układ [[równanie różniczkowe|liniowych równań różniczkowych]], przy czym wszystkie parametry tych równań są ustalane na podstawie struktury znanych związków. Następnie układ taki jest rozwiązywany metodą kolejnych przybliżeń, aż do znalezienia minimum energetycznego dla modelowanej cząsteczki. Metody te są znacznie bardziej dokładne od mechaniki molekularnej, ale podobnie jak mechanika działają one poprawnie tylko dla w miarę typowych związków chemicznych i zupełnie zawodzą przy nietypowych strukturach.

 

Oprócz tego istnieją też metody umożliwiające symulowanie ruchu cząsteczek i oddziaływań między nimi zwane [[dynamika molekularna|dynamiką molekularną]].