Wersja z 23:10, 18 gru 2008 edytuj Makawity (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 11 433 edycje ort ← poprzednia edycja		Wersja z 18:35, 3 kwi 2009 edytuj anuluj edycję ABX (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 23 461 edycji m Popups: Zmiana linku ze strony przekierowującej Poziomnica na Poziomica, WP:SK następna edycja →
Linia 1: [[~~Image~~Plik:Statyw fotograficzny.jpg\|thumb\|right\|150px\|Aparat fotograficzny umieszczony na niewielkim (max.wysokość 110cm) statywie]] [[~~Image~~Plik:Mini tripod.jpg\|thumb\|right\|150px\|Mini-statyw stołowy]] '''Statyw fotograficzny''' to stały stabilizator służący do mocowania [[Aparat fotograficzny\|aparatu fotograficznego]], bądź [[Kamera filmowa\|kamery filmowej]] lub [[telewizja\|telewizyjnej]]. Zazwyczaj statyw fotograficzny to [[trójnóg]] z symetrycznie rozkładanymi w trzy strony nogami, których obrys po rozłożeniu tworzy [[trójkąt równoboczny]]. Statyw fotograficzny zakończony jest w swej górnej części głowicą, która pozwala na zmiany położenia zamocowanego na niej aparatu lub kamery w dowolnej pozycji (pionowej, poziomej lub pod dowolnym kątem). W przypadku użycia statywu do mocowania kamery filmowej statyw umożliwia płynny obrót kamery w dowolnej płaszczyźnie w celu uzyskania zmieniającego się w czasie ujęcia kierunku filmowania, najczęściej np. w celu uzyskania ujęcia [[panorama (zdjęcie)\|panoramicznego]]. Używane w amatorskiej technice fotograficznej i filmowej statywy zbudowane są zazwyczaj z lekkich, teleskopowo rozsuwanych aluminiowych rurek (umożliwiających rozłożenie statywu na dowolnej - w zakresie zależnym od wielkości i konstrukcji statywu - wysokości) i nieskomplikowanej głowicy z pokrętłami umożliwiającymi ustabilizowanie jej w dowolnej pozycji. Często znajduje się w niej przegub kulisty, umożliwiający obrót w dowolnej płaszczyźnie. Zazwyczaj wyposażone są też w małą [[~~poziomnica~~poziomica\|~~poziomnicę~~poziomicę]] umożliwiającą prawidłowe ustawienie statywu. Kamera lub aparat mocowane są do statywu za pomocą śruby 1/4"-20 (1/4 cala, 20 rowków na cal). Końcówki nóg statywu zazwyczaj mają założone gumowe przeciwpoślizgowe kapturki. Najprostsze statywy amatorskie umożliwiają ustawienie aparatu na wysokości regulowanej od ok. 0,3 do jednego metra nad podłożem, większe - do 140 cm i wyżej (zazwyczaj jednak do wysokości nie przekraczającej lub niewiele przekraczającej poziom oczu przeciętnego człowieka). Ważą (w zależności od rozmiarów i konstrukcji) od pół kilograma do (największe) czterech kilogramów, a maksymalne ich dopuszczalne obciążenie wynosi od jednego do pięciu kilogramów. Profesjonalne statywy, używane przy produkcji profesjonalnych filmów i programów telewizyjnych oraz do wykonywania profesjonalnych zdjęć są zazwyczaj - ze względu na większy niż dla potrzeb amatorskich ciężar mocowanego do statywu sprzętu - większe, cięższe, często wykonane z drewna, o szerszym zakresie regulacji wysokości. Głowice takich statywów zazwyczaj wyposażone są w pokrętła z przekładniami, bądź tzw. głowice olejowe umożliwiające płynne (bezwstrząsowe) obracanie kamery. Linia 12: Innym rodzajem statywu, używanego głównie w warunkach studyjnych, jest tzw. [[autopole]] - statyw składający się z rozporowej rurki teleskopowej (mocowanej między sufitem a podłogą lub pomiędzy równoległymi ścianami) i odpowiedniego uchwytu mocowanego na dowolnej wysokości do zamocowania sprzętu fotograficznego. Uniwersalnego zastosowania, choć używany głównie do mocowania oświetlenia. Skonstruowany w 1947 przez amerykańską fotograf [[Berenice Abbott]]. == Zobacz też == * [[przegląd zagadnień z zakresu fotografii]] {{commonscat\|Tripods (photography)}}

Statyw fotograficzny: Różnice pomiędzy wersjami