Gminna Spółdzielnia „Samopomoc Chłopska”: Różnice pomiędzy wersjami

W grudniu [[1944]] r. [[PPR]] i popierający ją działacze chłopscy zorganizowali '''Kongres Chłopski'''. Podczas Kongresu powołano organizację '''Związek Samopomocy Chłopskiej''', przy pomocy której władze miały zamiar kontrolować wieś. Jednym z zadań ZSCh było wspieranie poczynań nowych spółdzielni rolniczych - Gminnych Spółdzielni Zaopatrzenia i Zbytu "Samopomoc Chłopska". Społdzielnie te tworzono jako konkurencję dla zniszczenia tradycyjnej spółdzielczości wiejskiej, działającej już przed I wojną światową. Spółdzielnie "SCh" dodatkowo wzmocniono, przekazując im państwowe "resztki poparcelacyjne".

W [[1946]] r. utworzono Powiatowe Związki Gminnych Spółdzielni (PZGS).

W maju [[1948]] r. [[Sejm Ustawodawczy (1947-1952)|Sejm Ustawodawczy]] uchwalił ustawy o Centralnym Związku Spółdzielczym (CZS), centralach spółdzielczo-państwowych i przedsiębiorstwach państwowo-spółdzielczych. W lipcu 1948 r. Naczelna Rada Spółdzielcza (jeden z organów CZS), kierowana przez [[Edward Ochab|Edwarda Ochaba]] powołała do życia 8 branżowych central spółdzielczych: