Jan Nielubowicz: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
wikizacja |
m ort. |
||
Linia 1:
'''Jan Nielubowicz''' (ur. [[28 października]] [[1915]] w [[Warszawa|Warszawie]], zm. [[2 lutego]] [[2000]] w Warszawie)
Jan Nielubowicz pochodził z rodziny lekarskiej. Jego ojciec, dr [[Kazimierz Nielubowicz]], był [[chirurgia|chirurgiem]] i [[urologia|urologiem]] w [[Szpital Dzieciątka Jezus w Warszawie|Szpitalu Dzieciątka Jezus w Warszawie]]. Jego dziadek, dr [[Władysław Nielubowicz]], był chirurgiem i dyrektorem szpitala w [[Krzemieńczuk|Kremieńczug]]u na [[Ukraina|Ukrainie]].
Linia 5:
W [[1929]] zmarł ojciec Jana, zaś jego matka, Wanda Nielubowiczowa, zdecydowała się przenieść do [[Wilno|Wilna]]. W Wilnie ukończył szkołę średnią i rozpoczął studnia na [[Uniwersytet Wileński|Uniwersytecie Stefana Batorego]] w Wilnie. W [[1936]] powrócił do Warszawy i kontynuował studia na [[Uniwersytet Warszawski|Uniwersytecie im. J. Piłsudskiego w Warszawie]], w czasie których został przyjęty do [[Arkonia (korporacja) |Korporacji Akademickiej Arkonia]]. Dyplom lekarza uzyskał [[3 marca]] [[1939]]. Po wybuchu wojny znalazł się na terytorium zajętym przez [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]]. W [[1940]] na polecenie litewskich i radzieckich władz okupacyjnych rozpoczął praktykę lekarską w Wilnie i [[Kowno|Kownie]]. Od [[1943]] był ordynatorem, jedynym lekarzem małego szpitala w [[Wołożyn|Wołożynie]].
W [[1945]] ponownie powrócił do Warszawy i rozpoczął pracę w Klinice Chirurgicznej w [[Szpital Dzieciątka Jezus|Szpitalu Dzieciątka Jezus]] w Warszawie, tej samej, w której pracował kiedyś jego ojciec. W klinice tej pracował na różnych stanowiskach do roku [[1975]], kiedy to Klinika została podzielona i przeniesiona do
Klinikę Chirurgiczną w [[Szpital Dzieciątka Jezus|Szpitalu Dzieciątka Jezus]] (wtedy [[Państwowy Szpital Kliniczny nr 1]]) reaktywował uczeń profesora Nielubowicza [[Wojciech Rowiński]] w roku [[1980]].
| |||