Kyŏnghŏ Sŏng’u: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m drobne techniczne - patrz WP:SS, WP:SK
Linia 1:
{{Buddysta infobox
[[Plik:200511241132853328-1-.jpg|thumb|230px|Mistrz sǒn Kyǒnghǒ Sǒngu (1846-1912)]]
|imię = Kyǒnghǒ Sǒngu
|imię oryginalne = 경허 성우
|grafika = 200511241132853328-1-.jpg
|podpis = Mistrz sǒn Kyǒnghǒ Sǒngu (1846-1912)
|data urodzenia = [[1849]]
|miejsce urodzenia = [[Chǒnju]]
|data śmierci = [[25 kwietnia]] [[1912]]
|miejsce śmierci = wioska rybacka w prow. [[Hamyong]] (południe Korei)
|szkoła = [[sǒn]]
|linia Dharmy =
|nauczyciel = [[Manhwa Pǒson]]
|następca = [[Manggong Wǒlmyǒn]],<br />[[Suwǒl]],<br />[[Hanam]],<br />[[Hyewǒl]],<br />[[Yongsong]]
|zakon = [[sǒn]]
|tytuł =
|cytat =
|}}
'''Kyǒnghǒ Sǒngu''' (경허 성우 ur. [[1846]], zm. [[25 kwietnia]] [[1912]]) – koreański mistrz [[sǒn]], odnowiciel szkoły sǒn.
 
== Życie ==
Urodził się [[Chǒnju]] ([[Chadong-ri]]) w ubogiej rodzinie. Kiedy Kyǒnghǒ miał 8 lat zmarł jego ojciec i matka pozbawiona środków do życia udała się razem z nim do klasztoru Ch'ǒnggye, gdzie zamieszkali. Nauczycielem chłopca był mistrz Kyehǒ. W wieku 14 lat Kyǒnghǒ zaczął pilnie studiować [[sutra|sutry]] buddyjskie oraz teksty konfucjańskie i osiągnął bardzo wysoki poziom.
{| class="infobox" style="width: 20em; font-size: 95%; text-align: left; border-collapse: collapse; border-top: 2px solid #af4630; border-right: 2px solid #af4630; border-left: 2px solid #af4630; border-bottom: 2px solid #af4630;" cellpadding="3"
|- style="background-color: #FFCC33;"
! colspan="2" style="text-align: center; font-size: larger;" | Kyǒnghǒ Sǒngu (경허 성우)
|-
! Data urodzenia
| [[1849]]
|-
! Miejsce urodzenia:
| [[Chǒnju]]
|-
|-
! Data śmierci:
| [[25 kwietnia]] [[1912]]
|-
! Miejsce śmierci:
| wioska rybacka w prow. [[Hamyong]] (południe Korei)
|
|-
! Szkoła:
| [[sǒn]]
|-
! Nauczyciel:
| [[Manhwa Pǒson]]
|-
! Następca:
| [[Manggong Wǒlmyǒn]], [[Suwǒl]], [[Hanam]], [[Hyewǒl]], [[Yongsong]]
|-
! Zakon:
| [[sǒn]]
|-
! Honorowy tytuł:
|
|-
! Słynny cytat:
|
|-
| colspan="2" style="font-size: smaller;" | {{{footnotes (if needed)|}}}
|}
 
Urodził się [[Chǒnju]] ([[Chadong-ri]]) w ubogiej rodzinie. Kiedy Kyǒnghǒ miał 8 lat zmarł jego ojciec i matka pozbawiona środków do życia udała się razem z nim do klasztoru Ch'ǒnggye, gdzie zamieszkali. Nauczycielem chłopca był mistrz Kyehǒ. W wieku 14 lat Kyǒnghǒ zaczął pilnie studiować [[sutra|sutry]] buddyjskie oraz teksty konfucjańskie i osiągnął bardzo wysoki poziom.
 
Z polecenia swojego nauczyciela opuścił klasztor i udał się do wielkiego klasztoru sutr [[Tonghak sa|Tonghak]] na górę Kyeryong. Jego mistrzem został Manhwa. Tutaj osiągnął najwyższy stopień wtajemniczenia w sutry ale studiował także [[daoizm]]. Miał wtedy 23 lata. Rozpoczął wykładać naukę o sutrach buddyjskich i był tak charyzmatycznym nauczycielem, że zaczęło się wokół niego gromadzić wielu mnichów i Kyǒnghǒ stawał się sławny.
Linia 49 ⟶ 26:
: ''Przybyliście tu wszyscy aby studiować sutry i ja was uczyłem. Ale teraz wiem, że sutry są tylko słowami Buddy. Nie są one umysłem Buddy. Chociaż opanowałem wiele sutr, nie osiągnąłem jeszcze prawdziwego zrozumienia. Nie mogę was więcej uczyć. Jeśli chcecie kontynuować naukę, jest wielu uznanych mistrzów sutr, którzy będą szczęśliwi mogąc was uczyć. Postanowiłem zrozumieć moje ''prawdziwe ja'' i nie będę nauczał, dopóki nie osiągnę oświecenia''.
 
Rozpoczął surowe odosobnienie medytacyjne zamknięty w swoim pokoju. Raz dziennie jedyny pozostały przy nim uczeń przynosił mu jedzenie, stawiając miskę przy drzwiach. Kyǒnghǒ przez cały czas praktykował sǒn siedząc albo leżąc i zgłębiając kongan ([[język chiński|chin.]] [[gongan]])
; Mistrz Yongun powiedział ''Zanim osioł odszedł, koń już przyszedł''.
Myślał ''Jestem jak martwy. Jeśli nie wydostanę się poza życie i śmierć, to ślubuję nie opuścić tego pokoju''. Za każdym razem, gdy czuł senność wbijał sobie w udo szydło. W ciągu trzech miesięcy takiej praktyki nie spał ani chwili.
Linia 88 ⟶ 65:
Poza tym, że wygłaszał mowy Dharmy, przeprowadzał także rozmowy z ludźmi i odpowiadał na wszelkie pytania.
 
Był także wybitnym poetą ([[pseudonim|pseud.]] Nanju) i kaligrafem.
 
Po jego śmierci mistrz Mangong zebrał jego prace znajdujące się w świątyniach i klasztorach na terenie całej Korei i w [[1942]] r. zostały one wydane jako ''Zebrane dzieła Kyǒnghǒ''.
Linia 95 ⟶ 72:
 
== Linia przekazu Dharmy ==
zobacz:
* [[Mangong Wǒlmyǒn]]