Spiekanie: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
Anulowanie wersji nr 17029715 autora 150.254.138.156
Linia 1:
'''Spiekanie proszków ceramicznych lub metalicznych''' jest zjawiskiem zachodzącym samorzutnie wraz z podniesieniem [[temperatura|temperatury]], którego kierunek jest ustalony przez spadek [[entalpia swobodna|entalpii swobodnej]], towarzyszący zmniejszeniu się [[rozwinięcie powierzchni|rozwinięcia powierzchni]] swobodnych układu. Dzięki temu zbiór stykających się ze sobą drobnych ziaren wiąże się wzajemnie po podgrzaniu do odpowiedniej temperatury niższej od potrzebnej do ich stopienia (0,4-0,85 bezwzględnej temperatury topnienia). Wiązaniu ziaren towarzyszy [[skurcz]] całego układu i przejście sypkiego lub słabo związanego proszku w lity, wytrzymały [[polikryształ]]. Zmiany te są wynikiem przenoszenia [[masa (fizyka)|masy]], które polega w pierwszym przypadku na przemieszczaniu się całych ziaren względem siebie, zaś w drugim przypadku na wędrówce pojedynczych [[atom|atomów]] i [[molekuła|molekuł]] w [[faza ciekła|fazie ciekłej]] oraz [[faza gazowa|gazowej]]. W każdym z tych przypadków zachodzi ukierunkowany [[transport masy]], co oznacza, że w układzie działają [[siła|siły]] i [[naprężenie|naprężenia]], które wywołują przemieszczanie się ziaren i atomów w określonym [[kierunek|kierunku]]. Każdy z tych mechanizmów dominuje w innym zakresie temperatur.
 
== Dyfuzja powierzchniowa ==
W przypadku [[dyfuzja powierzchniowa|dyfuzji powierzchniowej]] mamy do czynienia z chaotycznym ruchem pojedynczych atomów lub [[defekt powierzchniowy|defektów]] znajdujących się na powierzchni ziaren. Zakres dyfuzji powierzchniowej i jej wpływ na przebieg spiekania zależy nie tylko od temperatury i znacznego [[rozwinięcie powierzchni|rozwinięcia powierzchni]] w [[układ|układzie]]. Decyduje o tym także chemiczny stan powierzchni ziaren. Rola tego [[proces|procesu]] jest szczególnie istotna w przypadku spiekania [[proszek|proszków]] [[substancja (fizyka)|substancji]] o [[wiązanie kowalencyjne|wiązaniach kowalencyjnych]], gdzie aż do bardzo wysokich temperatur jedynym znaczącym mechanizmem dyfuzji jest właśnie dyfuzja powierzchniowa. Dodatkowo, dyfuzja powierzchniowa powoduje przekształcenie się początkowych kontaktów punktowych w kontakty [[faza|fazowe]] między ziarnami, to jest kontakty o większym rozwinięciu powierzchni. W wyniku tego w zbiorze ziaren wykształca się sieć mniej lub bardziej cylindrycznych [[por|porów]], co wywołuje stan równoważny poddaniu układu zewnętrznemu [[ciśnienie|ciśnieniu]] [[ciśnienie hydrostatyczne|hydrostatycznemu]].