Przekaz Abhidharmy (zbioru [[Filozofia buddyjska|Buddyjskiejbuddyjskiej filozofii]] i psychologii) do Tybetu ma swoje pochodzenie z tzw. Wyższej Abhidharmy dotyczącej Mahajany, głównie od Asangi, oraz Niższej Abhidharmy dotyczącej Śravakajany, gdzie głównym dziełem jest "Skarbiec Abdhidarmy" zebrany przez hinduskiego mistrza Vasubandhu i komentarze Sanghabhadry, Dignagi, Sthiramati, Jinaputry. Przekazy te dotarły do Tybetu w ósmym wieku poprzez Panditę Jinamitrę, Lotsałę Kawa Paltsek i innych tłumaczy. Również wielki student Naropy Pandita Mitrijnana udał się do Tybetu, gdzie nauczał Abhidarmy wielu tybetańskich scholastyków i mnichów. Powyżej wspomniany Sakja Pandita był również bardzo ważny dla przekazu Abhidharmy. "Skarbiec Abdhidarmy"jest żywą tradycją Buddyzmu Tybetańskiego po dziś dzień. <ref name="The Rime Philospophy"> "The Ri-me Philosophy of Jamgon Kongtrul the Great: A Study of the Buddhist Lineages of Tibet", Ringu Tulku, Shambhala, London, [[2006]], strona nr 55-58: Vinaya, Abhidharma"</ref>
