Wojna Rzeczypospolitej z Gdańskiem: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
OverMind (dyskusja | edycje)
Hiuppo (dyskusja | edycje)
Linia 1:
[[Plik:Polish-Lithuanian Army 1576-1586.PNG|266px300px|thumb|right|Wojsko polsko-litewskie [[1576]]-[[1586]]]]
[[Plik:Thaler issued during siege of Danzig 1577.PNG|166px|thumb|right|[[Talar]] wybity przez miasto Gdańsk w czasie oblężenia w [[1577]], na [[awers]]ie zamiast postaci króla Stefana Batorego, postać [[Jezus Chrystus|Jezusa Chrystusa]]]]
[[Plik:Polish-Lithuanian Army 1576-1586.PNG|266px|thumb|right|Wojsko polsko-litewskie [[1576]]-[[1586]]]]
'''Wojna Rzeczypospolitej z Gdańskiem''' ([[1576]]-[[1577]]) – [[wojna|konflikt zbrojny]] między nowo wybranym [[Król Polski|królem polskim]] [[Stefan Batory|Stefanem Batorym]] a [[Miasto|miastem]] [[Gdańsk]].
 
== Przyczyny ==
U podłoża sporu leżał konflikt interesów między Gdańskiem, który dążył do jak największej niezależności względem władz [[I Rzeczpospolita|Rzeczypospolitej]] oraz utrzymania szerokich praw i [[Przywilej|przywilejówprzywilej]]ów uzyskanych od [[Kazimierz Jagiellończyk|Kazimierza Jagiellończyka]], a [[Zygmunt August|Zygmuntem Augustem]], który chciał pogłębienia unifikacji [[Prusy Królewskie|Prus Królewskich]] z [[Polska|Polską]]. Przejawem dążeń ostatniego [[Jagiellonowie|Jagiellona]] do silniejszego związania Gdańska z państwem polsko-litewskim było powołanie [[Komisja Morska|Komisji Morskiej]] w roku [[1568]] oraz uchwalenie [[Statuty Karnkowskiego|Statutów Karnkowskiewgo]] w roku [[1570]]. Działania te w pewnym stopniu zwiększały władzę królewską w mieście, mianowicie powiększały uprawnienia [[Sądownictwo|sądownicze]] króla wobec Gdańska. Statuty osłabiały ponadto władztwo gdańskiego [[Patrycjat|patrycjatupatrycjat]]u, modyfikując ustrój miasta poprzez nadanie większych kompetencji reprezentacji [[Pospólstwo|pospólstwa]].
 
== Przebieg ==
U podłoża sporu leżał konflikt interesów między Gdańskiem, który dążył do jak największej niezależności względem władz [[I Rzeczpospolita|Rzeczypospolitej]] oraz utrzymania szerokich praw i [[Przywilej|przywilejów]] uzyskanych od [[Kazimierz Jagiellończyk|Kazimierza Jagiellończyka]], a [[Zygmunt August|Zygmuntem Augustem]], który chciał pogłębienia unifikacji [[Prusy Królewskie|Prus Królewskich]] z [[Polska|Polską]]. Przejawem dążeń ostatniego [[Jagiellonowie|Jagiellona]] do silniejszego związania Gdańska z państwem polsko-litewskim było powołanie [[Komisja Morska|Komisji Morskiej]] w roku [[1568]] oraz uchwalenie [[Statuty Karnkowskiego|Statutów Karnkowskiewgo]] w roku [[1570]]. Działania te w pewnym stopniu zwiększały władzę królewską w mieście, mianowicie powiększały uprawnienia [[Sądownictwo|sądownicze]] króla wobec Gdańska. Statuty osłabiały ponadto władztwo gdańskiego [[Patrycjat|patrycjatu]], modyfikując ustrój miasta poprzez nadanie większych kompetencji reprezentacji [[Pospólstwo|pospólstwa]].
[[Plik:Thaler issued during siege of Danzig 1577.PNG|166px|thumb|right|[[Talar]] wybity przez miasto Gdańsk w czasie oblężenia w [[1577]], na [[awers]]ie zamiast postaci króla Stefana Batorego, postać [[Jezus Chrystus|Jezusa Chrystusa]]]]
 
W roku [[1575]] odbyła się podwójna [[Wolna elekcja|elekcja]], w następstwie czego doszło do dwukrólewia. [[Senat]] pod przewodnictwem [[interrex]]a [[Prymas|prymasaprymas]]a [[Jakub Uchański|Jakuba Uchańskiego]] ogłosił królem [[Austria|austriackiegoaustria]]ckiego [[Arcyksiążę|arcyksięcia]] [[Maksymilian II Habsburg|Maksymiliana II Habsburga]], natomiast [[szlachta]] zebrana na polu elekcyjnym wybrała na króla [[Anna Jagiellonka|Anne Jagiellonkę]], której mężem wkrótce został [[książę]] [[Siedmiogród|siedmiogrodzki]] [[Stefan Batory]].
==Przebieg==
 
W roku [[1575]] odbyła się podwójna [[Wolna elekcja|elekcja]], w następstwie czego doszło do dwukrólewia. [[Senat]] pod przewodnictwem [[interrex]]a [[Prymas|prymasa]] [[Jakub Uchański|Jakuba Uchańskiego]] ogłosił królem [[Austria|austriackiego]] [[Arcyksiążę|arcyksięcia]] [[Maksymilian II Habsburg|Maksymiliana II Habsburga]], natomiast [[szlachta]] zebrana na polu elekcyjnym wybrała na króla [[Anna Jagiellonka|Anne Jagiellonkę]], której mężem wkrótce został [[książę]] [[Siedmiogród|siedmiogrodzki]] [[Stefan Batory]].
 
Do końca [[1576]] roku nastąpiła pacyfikacja stronników [[Habsburgowie|Habsburga]]. Nie dotyczyło to jednak Gdańska, który obstawał przy wyborze Maksymiliana, licząc na to, iż w zamian za uznanie Batorego królem, uzyska przywrócenie przywilejów obowiązujących przed uchwaleniem Statutów Karnkowskiego. Z drugiej strony, istotne powiązania [[Ekonomika|ekonomiczne]] pomiędzy Gdańskiem a krajami znajdującymi się pod władzą Habsburgów ([[Niderlandy]]), sprawiały, że w razie poparcia innego kandydata niż członek tej [[Dynastia|dynastii]], miasto mogło spodziewać się zemsty [[Wiedeń|Wiednia]], przybierającej postać represji gospodarczych.
 
Spór zaogniła postawa Batorego, który zamiast rozwiązać go na drodze ugody, postanowił rozprawić się z niepokornym miastem siłą. Zamiar króla był niezwykle trudny, gdyż Gdańsk, jako największe i najpotężniejsze miasto Rzeczypospolitej Obojga Narodów, posiadał najnowocześniejsze i największe [[Fortyfikacja|fortyfikacje]] (więcej: [[Gdańskie fortyfikacje]]), natomiast dzięki swojej niezależności posiadał liczne stosunki z obcymi [[Mocarstwo|mocarstwami]], co rodziło niebezpieczeństwo, iż spór może się przeistoczyć w konflikt międzynarodowy.
 
Szlachta nie była skora do poparcia dążeń królewskich. Wiązało się to z jej [[Sarmatyzm|sarmacką]] mentalnością, przedkładającą [[kompromis]] nad rozwiązania siłowe. [[Sejm]] obradujący w [[Toruń|Toruniu]] jesienią roku [[1576]], odmówił królowi uchwalenia [[Podatek|podatków]] na wojnę, ale wyraził zgodę na zwołanie [[Pospolite ruszenie|pospolitego ruszenia]]. Sąd królewski ogłosił [[Banicja|banicję]] Gdańska, skutkiem czego [[Areszt|aresztowanoareszt]]owano gdańskich [[Poseł|posłów]] oraz przystąpiono do [[Konfiskata|konfiskaty]] towarów należących do [[Obywatelstwo|obywateli]] tego miasta. Król nakazał również skierowanie polskiego [[Handel|handlu]] [[Bałtyk|bałtyckiego]] do [[Elbląg|Elbląga]]a.
 
W tej sytuacji władze gdańskie zawiązały porozumienie z [[Dania|Danią]], która zobowiązała się do blokady morskiej portu elbląskiego. Przystąpiono również do przygotowań wojennych. Z [[Niemcy|Niemiec]] sprowadzono doświadczonego dowódcę wojskowego [[Jan Winkelbruch|Jana Winkelbrucha]], który stanął na czele armii gdańskiej złożonej z zaciężnej piechoty i jazdy oraz chorągwi [[Cech|cechowychcech]]owych. W sumie siły gdańskie liczyły 11 tysięcy jednostek [[Piechota|piechoty]] i 800 [[Jazda|jazdy]]. Wiosną [[1577]] roku, Winkelbruch wyszedł na czele [[Armia|armii]] z miasta i postanowił zaatakować wojska koronne [[hetman]]a [[Jan Zborowski|Jana Zborowskiego]] stacjonujące pod [[Tczew|Tczewem]]em. Pod [[Lubiszewo Tczewskie|Lubiszewem]] doszło [[17 kwietnia]] [[1577]] r. do rozstrzygającej [[Bitwa pod Lubiszewem|bitwy]], w której wojsko gdańskie zostało rozgromione przez [[Szarża|szarżę]] [[Husaria|husarii]] koronnej i poniosło klęskę.
 
Następnie wojska Batorego podeszły pod Gdańsk i przystąpiły do oblężenia miasta. [[Oblężenie]] trwało do końca roku [[1577]] i było zupełnie nieefektywne. Armia królewska nie była zdolna stawić czoła nowoczesnym systemom fortyfikacyjnym, nie posiadała również wystarczającej liczby [[Armata|armat]] i [[Żołnierz|żołnierzyżołnierz]]y niezbędnych do skutecznego przeprowadzenia działań oblężniczych. Klęską dla Batorego zakończyła się także próba zdobycia [[Twierdza Wisłoujście|Twierdzy Wisłoujście]], broniącej wstępu do gdańskiego portu. Wojska polskie ponosiły również porażki w wyniku kontrataków mieszczan. W grudniu polski król uległ i przy [[Mediacja|mediacji]] niemieckich książąt [[Brandenburgia|Brandenburgii]] i [[Saksonia|Saksonii]] zawarł porozumienie z Gdańskiem.
 
{{main|wojna polsko-rosyjska 1577-1582}}
Wykorzystując zaangażowanie Rzeczypospolitej w wojnie z Gdańskiem, w lipcu [[1577]] główna armia moskiewska dowodzona osobiście przez [[Iwan IV Groźny|Iwana IV]] wtargnęła do [[Inflanty|Inflant]]. <ref>Dariusz Kupisz, Psków 1581-1582, [[Warszawa]] [[2006]], s. 16.</ref>
 
== Skutki ==
 
Władze gdańskie zobowiązały się do złożenia [[Hołd lenny|hołdu]] Stefanowi Batoremu oraz zapłacenia [[Kontrybucja|kontrybucji]] w wysokości 200 tysięcy złotych królowi oraz 20 tysięcy [[klasztor]]owi [[Oliwa (dzielnica Gdańska)|oliwskiemu]]. W zamian za to zniesiono wszelkie restrykcje gospodarcze nałożone na miasto w czasie wojny. Statuty Karnkowskiego zostały ostatecznie uchylone podczas sejmu w roku [[1585]], dzięki czemu Gdańsk odzyskał pełnię praw i [[Wolność|wolności]], czyniących to miasto uprzywilejowanym w stosunku do innych miast Rzeczypospolitej.
 
== Linki wewnętrzne ==
 
* [[Bitwa pod Lubiszewem]]
* [[Gdańskie fortyfikacje]]