'''Bitwa pod Durben, pod Durbe''' -– [[13 lipca]] [[1260]] miało miejsce starcie połączonych wojsk [[Zakon kawalerów mieczowych|Zakonuzakonu kawalerów mieczowych]] pod dowództwem mistrza krajowego [[Burchard von Hornhausen|Burcharda von Hornhausena]] i [[Zakon krzyżacki|Krzyżaków]] pod dowództwem marszałka wielkiego [[Henryk Botel|Henryka Botela]] z dowodzonymi przez poganina [[Treniota|Treniotę]] (siostrzeńca [[Mendog]]a) [[Żmudzini|Żmudzinami]] i [[Litwini|Litwinami]]. Żmudzini nie chcieli się pogodzić z narzucaną im [[chrystianizacja|chrystianizacją]] i uprzednią decyzją [[Mendog]]a o podarowaniu [[Żmudź|Żmudzi]] [[Zakon kawalerów mieczowych|Zakonowizakonowi inflanckiemu]].
Obaj mistrzowie prowadzili przeciw zbuntowanym Żmudzinom oddziały rycerzy zakonnych oraz zmobilizowanej ludności kurońskiej, liwońskiej i pruskiej. Wojska krzyżackie uzupełniali liczni krzyżowcy. Wśród nich były siły dowodzone przez [[Książęta mazowieccy|księcia mazowieckiego]] [[Siemowit I|Siemowita]]. W bitwie nad jeziorem Durben (w pobliżu miejscowości [[Durbe]], niem. ''Durben'') wojska krzyżackie zostały pokonane, a w krwawej walce zginęli obaj wodzowie krzyżaccy wraz z około 150 rycerzami. Klęska ta stała się hasłem do wybuchu powstania antykrzyżackiego w [[Prusy Zakonne|Prusach]], a także spowodowała zerwanie sojuszu z krzyżakamiKrzyżakami przez Mendoga i jego powrót do pogaństwa.
Bitwa ta miałmiała też przykre następstwa dla księcia mazowieckiego Siemowita. W [[1262]] roku Mendog poprowadził odwetową wyprawę, karząc Siemowita za udział oddziałów mazowieckich w wyprawach krzyżowych na Żmudź. Mendog spustoszył [[Mazowsze]], a książę mazowiecki stracił życie podczas [[Oblężenie Jazdowa|walk o Jazdów]].
