PDP-8: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m drobne merytoryczne, uzupełnienie |
drobne merytoryczne |
||
Linia 5:
W roku 1975 wczesne mikrokomputery oparte na tanich [[mikroprocesor|procesorach]], takie jak [[ALTAIR_8800|MITS Altair]] a później [[Apple II]] zaczęły wypierać PDP z rynku maszyn ogólnego przeznaczenia.
Ostatni wariant komputera, PDP-8s, wprowadzony na rynek w 1979, oparty był na własnym procesorze wykonanym w technologii [[CMOS]] (nazywany czasem CMOS-8). Cena jednak nie była
== Opis ==
Linia 14:
PDP-8 był [[12-bit]]owym komputerem o standardowej pojemności pamięci 4096 słów (choć liczbę tę można było zwiększyć). Lista urządzeń we/wy obejmowała: monitory [[CRT]], [[pióro świetlne|pióra świetlne]], [[Przetwornik_analogowo-cyfrowy|przetworniki A/C]] i [[Przetwornik_cyfrowo-analogowy|C/A]], napędy [[taśma magnetyczna|taśm]] i [[dysk twardy|dysków]] magnetycznych, [[drukarka|drukarki]], dalekopisy oraz urządzenia do przetwarzania [[karta dziurkowana|kart]] i [[taśma dziurkowana|taśm]] perforowanych.
12-bitowe słowo było wystarczające dla zmiwszczenia w nim 3 [[cyfra|cyfr dziesiętnych]], a dla zmniejszenia kosztów komputer używał pamięci głównej także tam, gdzie inne maszyny stosowały rejestry oparte o [[przerzutnik]]i. Pierwotnie procesor PDP-8 miał z punktu widzenia programisty tylko 2 rejestry (akumulator i bit przeniesienia) oraz 6 rozkazów. W modelu PDP-8/S CPU zbudowany był z jedynie 519 [[bramka logiczna|bramek]] (dla porównania nowoczesny [[mikrokontroler]] ma ich 15 tysięcy lub więcej). Aby to osiągnąć każdy fragment układu spełniał tak wiele funkcji, jak to tylko możliwe. Fizycznie procesor miał cztery rejestry: [[akumulator (informatyka)|akumulator]], [[licznik programu]], bufor pamięci i rejestr dostępu do pamięci. Dla oszczędzenia pieniędzy każdy z nich pełnił różne funkcje w czasie cyklu pracy procesora: n.p. rejestr bufora pamięci jednocześnie dostarczał operandy działania arytmetycznego, przechowywał instrukcję i zapamiętywał dane z powrotem zapisywane do pamięci (czynność ta przywracała dane w pamięci niszczone w czasie odczytu). Także komponenty PDP-8 były robione niewielkim kosztem: we wczesnych wariantach przerzutniki były niestabilnymi układami [[układ asynchroniczny|asynchronicznymi]] spowalniane przez [[kondensator]]y. Ponadto w układach logicznych używano dwóch różnych napięć, aby zwiększyć [[obciążalność wyjściowa|obciążalność wyjściową]] niedrogich układów DTL<ref>PDP-8/S Maintenance Manual, DEC, 1971</ref>.
==Programowanie==
Pierwotnie PDP-8 nie miały [[system operacyjny|systemu operacyjnego]], a jedynie [[blinkenlights]] i rząd przełączników. Programowanie rozpoczynane było ustawianiem [[program rozruchowy|programu rozruchowego]] w [[kod maszynowy|kodzie maszynowym]].
W późniejszym etapie powstały liczne "systemy operacyjne". Wiele programów użytkowych było dostępnych na [[taśma dziurkowana|papierowej taśmie]]. Często programy na taśmach były zapisane w języku [[assembler]]a i kompilowane bezpośrednio do pamięci. W tej postaci były dostępne również pewne języki wysokiego poziomu, takie jak [[FOCAL]] czy ][[FORTRAN]],
U schyłku ery PDP-8 dostępne były już systemy operacyjne OS/8 i COS-310, umożliwiające stosowanie [[edytor wierszowy|edytorów tekstu]] i typowych kompilatorów sterowanych z wiersza poleceń. Dostępne były m.in. następujące języki: FORTRAN, [[BASIC]] i [[DIBOL]]. Był również dostępny względnie nowoczesny [[system czasu rzeczywistego]] (RTS-8) jak również system wieloużytkownikowy obsługujący [[wywłaszczenie (informatyka)|wielozadaniowość z wywłaszczeniem]] (rzeczony COS-310).
==Wersje==
Linia 29 ⟶ 36:
* PDP-8/M
* PDP-8/A
* PDP-8s
{{przypisy}}
| |||