Zielarstwo: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
mNie podano opisu zmian |
mNie podano opisu zmian |
||
Linia 1:
'''Zielarstwo''' zajmuje się zagadnieniami dotyczącymi hodowli, uprawy, zbioru i zastosowania roślin przyprawowych i leczniczych - [[zioła|ziół]]. Stanowi jedną z gałęzi [[ogrodnictwo|ogrodnictwa]]. Zielarstwo jest to nauka o roślinach, ich pielegnacji i hodowli.
Pierwsze wiadomości o ziołolecznictwie znajdują się w dokumentach historycznych [[Babilonia|Babilonii]] i [[Asyria|Asyrii]] z okresu ok. 2000 lat p.n.e. Wśród [[rośliny lecznicze|roślin leczniczych]] wymieniano już wówczas: [[rumianek pospolity|rumianek]], [[lulek czarny|lulek]], [[szafran]], [[bylica piołun|piołun]], [[lukrecja gładka|lukrecję gładką]], [[babka|babkę]], [[nagietek lekarski|nagietek]], [[koper włoski|koper]] i inne.
Jednak kolebką wiedzy lekarskiej był [[starożytny Egipt|Egipt]]. Źródłem wiedzy o stanie lecznictwa egipskiego są napisy i rysunki zachowane na budowlach, odnalezione na [[papirus]]ach oraz dzieła starożytnych pisarzy: [[Herodot]]a i [[Pliniusz Starszy|Pliniusza Starszego]].
W [[starożytny Egipt|Egipcie]] lecznictwem zajmowali się kapłani. Przy świątyniach hodowano [[rośliny lekarskie]], a leki były sporządzane w specjalnych komnatach, według ściśle ustalonych przepisów.
O lecznictwie egipskim najwięcej wiadomości przekazuje [[papirus]] Ebersa, zawierający około 900 recept różnych leków. Wśród surowców pochodzenia roślinnego (były też pochodzenia zwierzęcego) wymieniano: [[jałowiec pospolity|jałowiec]] jako lek moczopędny, [[kora|korę]] [[granatowiec właściwy|granatowca]] jako środek usuwający [[tasiemce]], [[bylica piołun|piołun]] na apetyt. Poza tym wymieniane były: [[tatarak zwyczajny]], [[mięta]], [[lulek czarny]], [[mirra]], [[mak polny]], [[aloes]] i wiele innych.
Na kontynencie [[Europa|europejskim]] wiedzę medyczną zapoczątkowali [[Grecja|Grecy]], którzy przejęli wiele z kultur [[starożytny Egipt|egipskiej]] i egejskiej. Rozkwit nauk przypadał na V i IV wiek p.n.e. Lecznictwo w [[Grecja|Grecji]] związane było z kultem religijnym i początkowo skupiało się w [[świątynia]]ch. Stopniowo eliminowano pierwiastki [[magia|magiczne]] i teurgiczne, nadając lecznictwu świecki charakter. Pojawili się lekarze świeccy. Byli to wykształceni filozofowie przyrodnicy.
{{stub}}
| |||