Waldemar II Zwycięski: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m zamiana na [tę samą] grafikę z Commons
m drobne merytoryczne, poprawa linków
Linia 9:
Największym osiągnięciem Waldemara II było podbicie [[Estonia|Estonii]] w roku [[1219]]. Legenda mówi, ze podczas bitwy niebo przybrało kolor czerwony i pojawił się na nim biały krzyż. Ten symbol, ''Dannebrog'', do dziś stanowi [[Flaga Danii|flagę Danii]]. Estonia pozostała pod duńską administracją do roku [[1346]].
 
W [[1223]] roku Waldemar wdał się w konflikt z Henrykiem ze Schwerinu, który za nieuszanowanie swoich pretensji spadkowych uwięził go wraz z synem w zamku Danneburgw [[Dannenberg]]u nad Łabą. Cesarz [[Fryderyk II Hohenstauf|Fryderyk II]] zaoferował zapłacenie okupu, ale po zawarciu układu w tej sprawie zainterweniował papież [[Honoriusz III]], który zagroził Henrykowi [[interdykt]]em. Wtedy cesarz wycofał się i jako mediatora wysłał wielkiego mistrza [[zakon krzyżacki|krzyżackiego]] Hermana[[Hermann von Salza|Hermanna von Salza]]. [[24 lipca]] [[1224]] zawarto za jego pośrednictwem układ, który nie wszedł jednak w życie. Wybuchła wojna, która doprowadziła do nowego, jeszcze mniej korzystnego dla Danii układu, na mocy którego Dania traciła wszystkie podbite ziemie słowiańskie z wyjątkiem [[Rugia|Rugii]]. W [[1225]] roku Waldemar został uwolniony, jego syn wyszedł z więzienia rok później.
 
W [[1227]] Waldemar zaatakował północne [[Niemcy]] z nadzieją odzyskania utraconych terytoriów, został jednak pokonany w [[Bitwa pod Bornhöved|bitwie pod Bornhöved]]. Porażka ta oznaczała koniec duńskiego panowania nad [[Morze Bałtyckie|Bałtykiem]]. Od tego momentu król skupił się na wewnętrznym wzmacnianiu kraju - stworzył pierwszy duński kodeks prawa (''Jyske Lov''), ukończony w [[1241]] roku (zob. ''[[Codex Holmiensis]]'').