Tyrrell Racing: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne techniczne
m drobne techniczne
Linia 2:
|Nazwa = Tyrrell Racing
|Grafika = ScheckterJody1976-07-31Tyrrell-FordP34.jpg
|Podpis = [[Tyrrell P34]] (1976)
|Pełna_nazwa = Tyrrell Racing Organisation
|Aktywna = [[Formuła 1 Sezon 1970|1970]]-[[Formuła 1 Sezon 1998|1998]]
Linia 20:
'''Tyrrell Racing''' – zespół wyścigowy i konstruktor w [[Formuła 1|Formule 1]] założony przez [[Ken Tyrrell|Kena Tyrrella]]; zespół osiągał największe sukcesy na początku lat 70., kiedy [[Jackie Stewart]] zdobył dla nich dwa tytuły mistrza świata ([[Formuła 1 Sezon 1971|1971]], [[Formuła 1 Sezon 1973|1973]]) i tytuł mistrza konstruktorów [[Formuła 1 Sezon 1971|1971]]; zespół nigdy potem nie osiągał takich sukcesów, ale nadal wygrywał pojedyncze wyścigi do początku lat 80.; w [[Formuła 1 Sezon 1997|1997]] stajnia została kupiona przez [[British American Racing]] i w [[Formuła 1 Sezon 1998|1998]] po raz ostatni ścigała się jako Tyrrell
 
== Niższe formuły wyścigowe (1958-1967) ==
Tyrrell Racing powstał w 1958. Zespół wystawiał bolidy w [[Formuła 3|Formule 3]] dla [[Ken Tyrrell|Kena Tyrrella]] i lokalnych gwiazd. Zdając sobie sprawę, iż nie jest materiałem na dobrego kierowcę wyścigowego Ken Tyrrell przestał startować w 1959 i przygotował samochody do [[Formuła Junior|Formuły Junior]] w rodzinnej szopie przerobionej na warsztat. W latach 60. Tyrrell startował w niższych formułach wyścigowych dając debiuty takim kierowcom jak [[John Surtees]] i [[Jacky Ickx]]. Jednak najbardziej pamiętane jest partnerstwo z [[Jackie Stewart]]em, który pierwszy raz pokazał się w 1963.
 
W latach 1965-1967 Tyrrell zaangażowany był w [[Formuła 2|Formułę 2]], podczas gdy [[Jackie Stewart]] dostał się do [[Formuła 1|Formuły 1]]. Wkrótce Tyrrell podpisał umowę z francuską [[Mécanique Avion Traction|Matrą]] w sprawie tworzenia bolidów do startów w Formule 2.
 
== Formuła 1 (1968-1998) ==
Z pomocą [[Elf (koncern)|Elfa]] i [[Ford Motor Company|Forda]] Tyrrell osiągnął upragniony awans do Formuły 1 w [[Formuła 1 Sezon 1968|1968]] jako dyrektor Matra International – przedsięwzięcie zespołu Tyrrell i [[Mécanique Avion Traction|Matry]]. [[Jackie Stewart]] zdobył swój pierwszy tytuł mistrzowski w [[Formuła 1 Sezon 1969|1969]] kierując Matrę MS80 z silnikiem [[Cosworth]]a.
 
Linia 32:
W [[Formuła 1 Sezon 1971|1971]] Tyrrell zdobył tytuł mistrza świata kierowców ([[Jackie Stewart]]) na własnej konstrukcji. Stewarta w drugim wozie Tyrrella wspierał [[Francois Cevert]]. Stewart z powodu problemów zdrowotnych nie mógł obronić tytułu mistrzowskiego, jednak powrócił w pełni sił w [[Formuła 1 Sezon 1973|1973]] i po raz trzeci został mistrzem świata. Cevert ukończył mistrzostwa na drugim miejscu, jednak nie dane było cieszyć się z tego zespołowi. Francuz zginął podczas kwalifikacji przed ostatnim wyścigiem sezonu – [[Grand Prix USA]] na [[Watkins Glen]]. Stewart, który planował wycofać się na koniec sezonu, nie wystartował w wyścigu. Po odejściu trzykrotnego mistrza świata i śmierci utalentowanego Francuza Tyrrell pozostał bez doświadczonego i szybkiego kierowcy. Od tego momentu Tyrrell tak naprawdę już nigdy się nie liczył w walce o tytuły.
 
[[GrafikaPlik:TyrrellP34ScheckterDepaillerExhSinsheim.JPG|350px|thumb|right|6-kołowy [[Tyrrell P34]]]]
 
Pomimo tego wszystkiego Tyrrell pozostał znaczącą siłą do końca lat 70. Dla Tyrrella wyścigi wygrywali [[Jody Scheckter]] i [[Patrick Depailler]]. Ekipa była w stanie osiągać nawet dublety. Osiągnęła to w [[Grand Prix RPA]] w [[Formuła 1 Sezon 1976|1976]]. Scheckter i Depailler prowadzili wtedy sześciokołowe [[Tyrrell P34|Tyrrelle P34]]. Była to udana konstrukcja, w której dwa przednie koła zastąpiono czterema mniejszymi. Projekt został porzucony, po tym jak [[Goodyear]] odmówił ulepszania małych przednich opon, jako że byli zbyt zajęci walką z innymi producentami opon.
 
W [[Formuła 1 Sezon 1977|1977]] w Formule 1 nastała era turbo, która spowodowała, że dotychczasowe pojazdy stały się przestarzałe. Bez odpowiedniego finansowania Tyrrell został ostatnim zepołem w stawce, który nadal używał [[Cosworth]]a DFV. Był to początek poważnych kłopotów Tyrrella, który miał problemy z pozyskaniem sponsorów. Symboliczną okazała się wygrana [[Michele Alboreto]] w [[Grand Prix Stanów Zjednoczonych - Wschód|Grand Prix Stanów Zjednoczonych – Wschód]] w [[Formuła 1 Sezon 1983|1983]]. Było to ostatnie zwycięstwo zarówno Tyrrella jak i Coswortha DFV. W [[Formuła 1 Sezon 1984|1984]] Tyrrell został wykluczony z klasyfikacji za niezgodności podczas GP w Detroit.
Linia 41:
 
[[Ken Tyrrell]] zmarł na raka [[25 sierpnia]] [[2001]].
 
== Zobacz też ==
* [[Dyskwalifikacja Tyrrella w sezonie 1984 Formuły 1]]
 
{{Mistrzowie Konstruktorów F1}}