Belweder (telewizor): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
- tagi small, + szablony cytowania
KamikazeBot (dyskusja | edycje)
poprawa parametru w {{Cytuj pismo}}, + ew. WP:SK, ("Operacja Źródło"), using AWB
Linia 21:
 
== Projekt i założenia techniczne ==
Pierwsze założenia techniczne i model laboratoryjny wykonano w [[Warszawskie Zakłady Telewizyjne|WZT]] w [[1955]] roku, prace projektowe i próby prowadzono do lipca 1957. Przed konstruktorami postawiono zadanie opracowania nowoczesnej konstrukcji z wykorzystaniem [[technologia|technologii]] dostępnej w kraju, tzw. [[import|"antyimportowej"]]. Warto zaznaczyć, że poprzednia konstrukcja, telewizor "Wisła", w znacznej mierze opierała się o [[Licencja (prawo)|licencyjne]] opracowania [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|radzieckie]] i elementy sprowadzane z [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]]. W "Belwederze" założono zastosowanie nowoczesnych na owe czasy [[lampa elektronowa|lamp elektronowych]] na dziewięcionóżkowych cokołach ''noval'' tzw. [[System oznaczeń lamp|serii europejskiej]] oraz, w niewielkim zakresie, jednego z najnowszych ówczesnych wynalazków – przyrządów [[półprzewodnik]]owych. Zastosowano w nim również inne elementy, dotychczas nie produkowane w Polsce, m.in. [[opornik]]i miniaturowe o obciążalności 0,1 [[wat|W]], [[kondensator]]y ceramiczne o wysokiej stałej [[dielektryk|dielektrycznej]], rdzenie [[ferryt]]owe i przewody symetryczne.
 
== Rozwiązania techniczne i właściwości ==
Linia 29:
 
== Parametry użytkowe ==
Czułość odbiornika telewizyjnego była nie gorsza niż 500 µV, pobór mocy przy odbiorze programu TV wynosił od 120 do 140 VA, radiowego – 90-110 VA. Aparat miał rozmiary 51×41×37 cm (przekątna ekranu ok. 14 cali²) i ważył ok. 23 [[kilogram|kg]].
 
Odbierał [[telewizja|program telewizyjny]] na jednym z ośmiu kanałów TV lub program [[radiofonia|radiofoniczny]] [[UKF]] [[Modulacja częstotliwości|FM]]. Jak praktycznie we wszystkich ówczesnych telewizorach, tak również i w "Belwederze" przełącznik kanałów nie był wyposażony we wszystkie obwody dla wszystkich ośmiu dostępnych kanałów, a tylko do czterech z nich: inna wersja telewizora sprzedawana była w północnej części Polski (nadajniki: [[Warszawa]], [[Gdańsk]], [[Poznań]], [[Szczecin]] - kanały 2, 3, 7, 9), a inna w południowej ([[Ostrawa]] i [[Praga]] w [[Czechy|Czechach]], [[Łódź]], [[Katowice]], [[Wrocław]] - 1, 6, 8, 12).
 
== Produkcja ==
"Belweder" kosztował w [[1958]] roku 7000 ówczesnych złotych, przy czym średnia pensja w Polsce w owym czasie oscylowała pomiędzy 1 a 2 tysiącami. Przez wysoką cenę bardzo trudno było go kupić (jak zresztą większość poszukiwanych towarów w epoce tzw. [[realny socjalizm|realnego socjalizmu]]). Pomimo wysokiej ceny jednak to od telewizora "Belweder" rozpoczęła się w Polsce era telewizji na skalę masową. W roku 1958 poziom ich produkcji sięgnął 60 tysięcy sztuk. W ciągu kilku następnych lat w Warszawskich Zakładach Telewizyjnych i w innych fabrykach opracowano całą serię odbiorników 14- i 17-calowych (oprócz "Wisły" i "Belwedera" – OTV "Wawel" i całą rodzinę "kamieni szlachetnych": "Turkusa", "Jantara", "Szmaragda" i następne, a także później rodzinę "planet", rozpoczynającą się pierwszą wersją, czternastocalowego jeszcze, "Neptuna"). Modele te już około [[1960]] roku, kiedy produkcja wszystkich typów sięgnęła 200 tysięcy, zastąpiły dotychczasowe wisły i belwedery, tym bardziej, że jakość elementów użytych do produkcji tych aparatów była wówczas jeszcze bardzo niska i trwałość ich była dramatycznie mała.
 
Produkcja telewizorów już od końca lat 50. była traktowana jako coś znacznie poważniejszego niż zaspokajanie modnych zachcianek (choć i takich głosów nie brakowało). Władze komunistyczne szybko zorientowały się, że telewizja jest doskonałym [[medium (nośnik)|medium]] [[propaganda|propagandowym]], toteż na jej rozwój przeznaczały ogromne środki. Dlatego inżynierowie projektujący "Belwedera" nie musieli obawiać się, że rodzimy przemysł nie podoła zaopatrzeniu w niezbędne detale: oprócz półprzewodników, kineskopów, nowych typów lamp, oporników i kondensatorów na potrzeby konstruktorów między innymi Zakładów Telewizyjnych stworzono na przykład nieznaną do tej pory branżę w przemyśle chemicznym - produkcję [[tworzywa sztuczne|tworzyw sztucznych]]. Nawet konstrukcja podstawy ("chassis") aparatu, umożliwiająca montaż zarówno mniejszego, jak i większego kineskopu, wymagała wyprodukowania niestosowanych do tej pory materiałów.
Linia 46:
* {{cytuj książkę|nazwisko=Trusz|imię=W.|tytuł=Radio i telewizja w domu|wydawca=Wydawnictwo Komunikacyjne|miejsce=Warszawa|data=1958|nazwisko2=Dombrowicki|imię2=J.}}
* {{cytuj książkę|nazwisko=Różycki|imię=Jan|tytuł=Telewizor Belweder, obsługa i naprawa|wydawca=Państwowe Wydawnictwa Techniczne|miejsce=Warszawa|data=1960}}
* {{cytujCytuj pismo|nazwisko=Galotzy|imię=mgr inż. J.|tytuł=Przegląd schematów - odbiornik telewizyjny "Belweder|czasopismo=Radioamator|numerwolumin=4/58|strony=16-18}}
{{bibliografia stop}}