Parafia Ewangelicko-Reformowana w Zelowie: Różnice pomiędzy wersjami

Umowę kupna majątku ziemskiego [[Zelów]] za 154 tysięcy złotych spisano 21 grudnia [[1802]] r.<ref>http://www.zelandia.pl//media/akt_kupna.pdf</ref> a od lutego następnego roku zaczęli przybywać pierwsi osadnicy wyznania Braci Czeskich i już 20 czerwca [[1803]] r. wybrano [[Rada parafialna|Radę Parafii]], której obiecano posłuszeństwo także w sprawach świeckich. Po upadku [[Księstwo Warszawskie|Księstwa Warszawskiego]] w [[1815]] r. parafia zelowska wraz z kilkoma zborami małopolskimi znalazła się pod jurysdykcją warszawskiego Konsystorza [[Kościół Ewangelicko-Reformowany w RP|Kościoła Ewangelicko-Reformowanego]]. W tych latach zarząd parafii określał liczbę wiernych na około 700 osób. Przez pierwsze kilkanaście lat jej istnienia funkcję domu modlitwy spełniał budynek szkolny. Uroczyste otwarcie kościoła odbyło się 3 lipca [[1825]] r. Na przełomie [[XIX]] i [[XX]] wieku zbór liczył już 3000 osób.

W drugiej połowie [[XIX]] stulecia duża grupa parafian wyjechała w głąb Rosji, a w okresie międzywojennym przenoszono się na Wołyń. Po I wojnie światowej otworzyła się przed Czechami droga reemigracji do niepodległej ojczyzny. W [[1922]] r. skorzystało z niej jednak zaledwie kilkaset osób. Wielu Zelowian opuszczało osadę w poszukiwaniu lepszych warunków bytowych. Przyciągały ich przede wszystkim dynamicznie rozwijające się ośrodki tkackie - [[Łódź]], a później - [[Żyrardów]]. Do dnia dzisiejszego trwa proces migracji młodzieży zboru zelowskiego poszukującej nauki, pracy i mieszkania. Zelowianie zasilili tym również takie zbory jak: [[Łódź]], [[Żyrardów]], [[Warszawa]], [[Katowice]]. Doprowadziło to również do utworzenia nowego zboru w [[Bełchatów|Bełchatowie]].

Do [[II wojna światowa|II wojny światowej]] życie parafii kwitło. Działały min. szkoły, sierociniec (ochronka), dom starców, służba diakonijna, charytatywna, kursy doskonalenia zawodowego, kilka orkiestr, zespoły wokalno - instrumentalne, chóry męskie, żeńskie i mieszane, teatr itp. Parafia założyła, zorganizowała i znacząco przyczyniła się do rozwoju Zelowa i całego regionu.