Sengrui: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
poprawa linków
→‎Biografia: poprawa linków
Linia 27:
W tym czasie zyskał już sławę jako wykładowca.
 
W 382 r. przebywał w [[Ye (Chiny)|Ye]], gdzie służył jako pisarz w zespole asystującym [[Kumārabodhi]]emu<ref>także znany jako Kumārabuddhi</ref> w tłumaczeniu ''Siehan muchao jie'' Wasubhadry (T 1505; K 1019). Przedsięwzięcie to nadzorowane było przez Daona, który w tym samym roku przybył do Ye z [[Chang'an]]u. Można także przypuszczać, że Sengrui mógł być ze swoim nauczycielem także w Changanie.
 
Po śmierci Daoana w 385 r. i w czasie politycznych zamieszkek w północnych Chinach Sengrui udał się do [[Syczuan]]u. W zachodnim rejonie tej prowincji został schwytany przez pasterzy, którzy uczynili z niego niewolnika nadzorującego owce. Pewien wędrowny kupiec po odkryciu, że Sengrui jest mnichem, wykupił go z niewoli. Sengrui kontynuował podróż i dotarł do góry [[Lushan|Lu]], na której spędził jakiś czas we wspólnocie [[Huiyuan]]a. Z Huiyuanem dzielił zainteresowanie dhjaną. Sengrui przez Daoana został wprowadzony w kult [[Majtreja|Majtrei]], a Huiyuan wprowadził go w kult [[Amitabha|Amitabhy]].
Linia 43:
W 418 r. przeniósł się na południe do [[Jiangang]]u, do klasztoru Wuyi, gdzie prowadził wykłady na temat sutr. Jego uczniem został książę Pencheng, jeden z najbardziej wpływowych postaci okresu [[Dynastia Song|Song]]<ref>W tym okresie Sengrui był znany jako Huirui</ref>. Zwrócił się wtedy w stronę [[Winaja|Winaji]]. Na życzenie jego świeckiego ucznia Xie Lingyuna napisał traktat o fonologii [[Sanskryt|sanskryckiej]].
 
Zmarł w 436 r. spodziewając się odrodzenia w raju buddy Amitabhy.
 
==Prace literackie==