Schronisko Zbójnickie: Różnice pomiędzy wersjami

Zbójnicka Chata położona jest w [[Dolina Staroleśna|Dolinie Staroleśnej]] ([[język słowacki|słow.]] ''Veľká Studená dolina'') na wysokości 1960 m [[n.p.m.]] Dawniej przez polskich taterników zwana była ''Trupiarnią''. Pierwszym budynkiem, który powstał w tym miejscu, była chata myśliwska wzniesiona w latach [[1907]]–[[1908]]1907–1908. Nazwę swą najprawdopodobniej schronisko wzięło od pobliskich [[Zbójnickie Stawy|Zbójnickich Stawów]] (wówczas w języku niemieckim nazywało się ''Großkohlbacher Schutzhaus'' lub ''Langersee-Schutzhaus'', a w węgierskim ''Hosszú-tavi-menedékház''). Wybudował je węgierski zarząd lasów państwowych dla celów myśliwskich, ale w [[1910]] udostępnił turystom. Na początku było niezagospodarowane, zimne i zaśmiecone (stąd stara polska nazwa). Na przełomie [[1932]] i [[1933]] roku schronisko przebudowano, w latach [[1983]]–[[1986]]1983–1986 przebudowano je ponownie. W takim kształcie przetrwało do [[1999]], kiedy to budynek strawił doszczętnie pożar. Dzisiaj schronisko jest odbudowane i posiada 24 miejsca noclegowe. Zbójnicka Chata jest zaopatrywana tylko przez [[nosicz]]ów. [[Chatar]]em schroniska jest obecnie Ľudovít Záhor.

: {{Szlak SVK|niebieski}} – niebieski szlak z [[Tatrzańska Łomnica|Tatrzańskiej Łomnicy]] obok [[Wodospady Zimnej Wody|Wodospadów Zimnej Wody]] i [[Rainerowa Chatka|Rainerowej Chatki]] i dalej wzdłuż [[Staroleśny Potok|Staroleśnego Potoku]] do schroniska, stąd przez [[Rohatka|Rohatkę]] i [[Dolina Białej Wody|Dolinę Białej Wody]] do [[Łysa Polana|Łysej Polany]].

# {{Cytuj książkę | nazwisko= Nodzyński | imię= Tomasz | nazwisko2= Cobel-Tokarska | imię2= Marta | tytuł= Tatry Wysokie i Bielskie: polskie i słowackie | data=2007 | wydawca=ExpressMap | miejsce=Warszawa | isbn=978-83-60120-88-0 }}