Refinansowanie: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Yepi (dyskusja | edycje)
m polskie znaki, źródła/przypisy
m Przywrócono starszą wersję, jej autor to Ala z. Autor wycofanej edycji to Yepi.
Linia 27:
 
 
[http://kredytkryzysowy.pl Kredyty refinansowe] są udzielane w różnych formach. Jedną z nich jest kredyt redyskontowy. Banki komercyjne udzielają przedsiębiorstwom kredytu dyskontowego, przyjmując od nich weksle handlowe (weksle wystawione przez odbiorców towarów z terminem zapłaty zwykle do 3 miesięcy). Sprzedawca towaru, który potrzebuje pieniędzy natychmiast i nie może czekać do terminu płatności [[weksel|weksla]], odstępuje ten weksel (oddaje go do dyskonta) swojemu bankowi komercyjnemu. Bank komercyjny odlicza od nominalnej kwoty weksla oprocentowanie za okres od dnia przyjęcia weksla do dnia jego płatności (to nazywa się [[dyskonto|dyskontem]]) i na tę kwotę udziela dawcy weksla kredytu, który będzie spłacony w terminie płatności weksla przez jego wystawcę. Gdy bank komercyjny wyczerpie swoje możliwości kredytowania, może oddać nagromadzone w swoim portfelu zdyskontowane weksle do redyskonta w banku centralnym. Bank centralny od nominalnej kwoty weksli odliczy redyskonto (stopa redyskonta banku centralnego jest zawsze niższa od stopy dyskontowej w bankach komercyjnych) i tak pomniejszoną kwotę wniesie w ciężar rachunku kredytu redyskontowego i na dobro rachunku rezerw banku komercyjnego w banku centralnym. To powiększa płynność banku komercyjnego i pozwala mu nadal dyskontować weksle przedkładane przez klientów lub udzielać im innego rodzaju pożyczek. W terminie płatności wystawca weksla wykupi go w banku komercyjnym i spłaci kredyt dyskontowy, a bank komercyjny spłaci kredyt redyskontowy w banku centralnym.
 
Inną formą kredytu refinansowego jest kredyt otwarty (zwany także celowym), udzielany przez bank centralny bankom komercyjnym dla umożliwienia im zachowania płynności. Ten [[kredyt]] nie ma specjalnego zabezpieczenia w postaci jakichś walorów, jak np. weksle handlowe w przypadku-kredytu redyskontowego. Banki centralne udzielają, takich kredytów w roli „pożyczkodawcy w ostatniej instancji” bankom komercyjnym w przypadkach trudności płatniczych (braku środków na zaspokojenie klientów żądających wypłat depozytów).
Linia 39:
Bardzo ważnym instrumentem regulowania wielkości podaży pieniądza przez banki centralne są [[operacje otwartego rynku]]. Polegają one na skupywaniu przez bank centralny papierów wartościowych (przede wszystkim państwowych krótkoterminowych bonów skarbowych) od banków komercyjnych lub na ich sprzedaży tym bankom. Należności za skupione od banków komercyjnych papiery wartościowe wpływają na ich rachunki depozytowe w banku centralnym, a więc zwiększają ich rezerwy płynności, co umożliwia im rozszerzenie akcji kredytowej i prowadzi do zwiększenia podaży pieniądza. Skup papierów wartościowych przez bank centralny jest więc równoznaczny z refinansowaniem banków komercyjnych: zwalnia ich środki pieniężne, ulokowane w portfelu papierów wartościowych, i umożliwia ich wykorzystanie w działalności kredytowej. Sprzedaż papierów wartościowych bankom komercyjnym przez bank centralny działa odwrotnie: należność za zakupione papiery zmniejsza zasoby pieniężne 'na rachunkach banków komercyjnych w banku centralnym, co zmusza banki komercyjne do ograniczania udzielanych pożyczek i do zmniejszenia podaży pieniądza.
 
Instytucjami refinansującymi są nie tylko banki centralne. W krajach, w których jest bardzo rozwinięty kredyt hipoteczny jako instrument finansowania budownictwa mieszkaniowego jak np. w [[USA|Stanach Zjednoczonych]], działają instytucje zajmujące się refinansowaniem, kredytów hipotecznych, udzielonych przez banki hipoteczne i towarzystwa oraz banki oszczędnościowo-pożyczkowe. Refinansowanie pierwotnych pożyczkodawców zabezpieczonych hipotecznie kredytów, których zasoby pochodzące z depozytów nie wystarczałyby na znaczny rozwój tej formy kredytowania, ma na celu rozszerzanie budownictwa mieszkaniowego, uważanego w Stanach Zjednoczonych za lokomotywę ożywienia w całej gospodarce. Stąd w refinansowaniu kredytów hipotecznych w USA biorą udział agencje rządowe i agencje prywatne pod kontrolą rządową i korzystające z rządowych funduszy. Instytucje te odkupują od pierwotnych pożyczkodawców kredytów hipotecznych ich należności od klientów, co pozwala pierwotnym pożyczkodawcom (bankom hipotecznym) na udzielanie nowych kredytów w oparciu o odzyskane płynne środki pieniężne. Wymienione instytucje refinansowania wykorzystują na zakup należności z tytułu kredytów hipotecznych tanie, nisko procentowaneniskooprocentowane lokaty [[Departament Skarbu USA|Departamentu Skarbu USA]], a także środki zmobilizowane na rynkach finansowych drogą emisji krótko- i średnio-terminowych obligacji, certyfikatów depozytowych i innych papierów wartościowych.
 
== Źródła ==