Metodologia historii: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Linki zewnętrzne: dodane kategorie |
WP:SK, drobne redakcyjne |
||
Linia 1:
{{Spis treści}}
Metodologia historii jest dziedziną wiedzy zajmującą się badaniem metod stosowanych dla stworzenia historycznego opisu świata.
Metodologia historii kooperuje zatem z grupą dziedzin wiedzy noszących wspólną nazwę [[epistemologia]] czy też [[teoria poznania]]. Metodologia historii bada także znaczenie historiografii, wiedzy historycznej i historycznego myślenia w dziejach poszczególnych kultur i cywilizacji - wówczas kooperuje z takimi dziedzinami wiedzy jak: [[historia historiografii]], [[kulturoznawstwo]], [[filozofia kultury]].
Linia 4 ⟶ 5:
Ze względu na specyfikę stawianych problemów badawczych i sposób ich rozwiązywania wyróżnia się obecnie trzy sposoby refleksji w ramach metodologii historii:
* Normatywny: w obrębie którego formułowane są zalecenia dla historyków - "
* Opisowy: nastawiony na niewartościujący opis różnych sposobów badania i opisywania dziejów obecnych w różnych pracach historycznych. Dziedzina wiedzy kooperująca: [[historia historiografii]].
* Eksplanacyjny: stara się wyjaśnić rolę nauki historycznej i historiografii w kulturze. Dziedziny wiedzy kooperujące: [[filozofia historii]], [[kulturoznawstwo]], [[socjologia wiedzy]] i [[antropologia wiedzy]].
==== Subdyscypliny metodologii historii
#
# [[
# [[
Nurty historiografii współczesnej takie jak: [[antropologia historyczna]], [[mikrohistoria]], [[historia globalna]], [[historia postkolonialna]], [[historia kobiet]], są silnie nasycone refleksją teoretyczną i metodologiczną, gdyż badaniom nad źródłami historycznymi towarzyszy tam namysł nad znaczeniem tych badań dla współczesnego społeczeństwa.
– Światowi klasycy metodologii historii▼
* [[Giambattista Vico]]
* [[Johann Martin Chladni]] ''Chladenius''
Linia 26:
* [[Paul Ricoeur]]
▲– Metodologia historii w Polsce
Najbardziej znani polscy przedstawiciele metodologii historii:
Linia 35 ⟶ 33:
* [[Jerzy Topolski]]
Współcześni polscy przedstawiciele metodologii historii (z tytułem profesora lub/i doktora habilitowanego):
* [[Wojciech Wrzosek]] [[UAM]], [[Jan Pomorski]] [[UMCS]], [[Krzysztof Zamorski]] [[UJ]], Tomasz Pawelec [[UŚ]], Ewa Domańska UAM
== Bibliografia polskojęzyczna ==
Linia 56 ⟶ 54:
* Wrzosek W. ''Metodologia historii a metodyka nauczania historii'', (w:) ''Między Historią a edukacja historyczną'', red. Violetta Julkowska, IH UAM, 2003, s. 278-281.
* Wrzosek W. ''Czy historia ma przyszłość'', (w:) (red.) W. Wrzosek. z G.A. Dominiaki i J. Ostoja-Zagórski, ''Gra i konieczność. Zbiór rozpraw z filozofii i historii historiografii'', Oficyna Wydawnicza Epigram, Bydgoszcz 2005, ss. 11-16
{{Bibliografia stop}}
== Linki zewnętrzne ==
* Wiktor Werner, ''Historyczność i mit. Między rozróżnieniem a samookreśleniem'' [w:] Bartosz Korzeniewski [red.] Narracje o Polsce, Wydawnictwo PTPN, Poznań 2008(2009), s. 85 – 96 [http://www.scribd.com/doc/22062691/Wiktor-Werner-Historyczno%C5%9B%C4%87-i-mit-w-kulturze]
* Wiktor Werner, ''Historyczność i środki jej wyrazu. Przeszłość, teraźniejszość i perspektywy przyszłości''. [w:] B. Płonka-Syroka, M. Staszczak [red.] „E-Kultura, e-nauka, e-społeczeństwo.” Oficyna Wydawnicza Arboretum, Wrocław 2008, s. 15-28.[http://www.scribd.com/doc/22053342/Wiktor-Werner-historyczno%C5%9B%C4%87-i-przejawy]
[[Kategoria:Historiografia]]
[[Kategoria:Metodologia nauk historycznych]]
| |||