Berlin-Gesundbrunnen (stacja kolejowa): Różnice pomiędzy wersjami

|linia_3=Kolei Szczecińskiej Berlin-[[Angermünde]]-[[Szczecin]]<br />(kolej dalekobieżna i regionalna)

|linia_4=S-Bahn Kolei Północnej Berlin-[[Oranienburg]] ([[S-Bahn w Berlinie|kolej miejska]])

|linia_6=S-Bahn Berlin-[[Hennigsdorf]] ([[S-Bahn w Berlinie|kolej miejska]])

|linia_7=[[metro berlińskie|metra U8]]

Pierwszy dworzec został otwarty w tym miejscu wraz z uruchomieniem ruchu pasażerskiego na kolei obwodowej, czyli 1 stycznia [[1872]]. Od 1 grudnia [[1877]] zatrzymywały się na stacji również pociągi kolei północnej jadące do [[Berlin Stettiner Bahnhof|Dworca Szczecińskiego]], której łącznica do kolei szczecińskiej przebiegała częściowo równolegle do kolei obwodowej. Tym samym Gesundbrunnen zaczęły być stacją przesiadkową. 1 października [[1891]] pojawiły się na dworcu pierwsze pociągi podmiejskie z Dworca Szczecińskiego do [[Oranienburg]]a. W latach [[1895]]-[[1897]] rozbudowano znacznie już przeciążony dworzec. Nowy dworzec posiadał trzy perony (dla kolei podmiejskiej, obwodowej i dalekobieżnej), jednocześnie przeniesiono również kolej szczecińską na łącznicę kolei północnej. Projektantem [[neogotyk|neogotyckiego]] budynku dworca był Arnim Wegner.

 

 

Po podziale Berlina dworzec znalazł się w [[Berlin Zachodni|części zachodniej]] i stracił na znaczeniu, zatrzymywały się na nim jedynie pociągi S-Bahn, zaś dalekobieżne skoncentrowano na [[Stadtbahn w Berlinie|Stadtbahn]]. W [[1980]] zamknięto cały zachodni odcinek kolei obwodowej, zaś w [[1984]] na kilka miesięcy zawieszono cały ruch kolejowy na stacji.