Owady społeczne: Różnice pomiędzy wersjami

'''Owady społeczne''' -– gatunki [[owady|owadów]] (Insecta), które tworzą mniej lub bardziej zaawansowane struktury społeczne. W zależności od poziomu wykształconych struktur społecznych wyróżniane są:

Osobniki gatunków nie w pełni społecznych współpracują ze sobą w ograniczonym zakresie np. wspólnie budują gniazda, wychowanie potomstwa ograniczając do czasu osiągnięcia dojrzałości. Wyższy stopień organizacji osiągają gatunki, których osobniki po wspólnym wybudowaniu gniazda pomagają sobie w opiece nad potomstwem.

[[GrafikaPlik:H17termound.jpg|thumb|200px|right|thumb|Wybudowanie takiego gniazda wymaga zaangażowania wielu osobników]]

Kolejnym etapem w rozwoju społeczności owadów jest specjalizacja w wykonywaniu określonych czynności. Pojawiają się kasty -– robotnice, żołnierze i królowe. Wśród owadów niemal społecznych nie obserwuje się współwystępowania wielu pokoleń w jednej kolonii. Do tej grupy należą [[karaczany]] z rodziny Cryptocercidae.

* owady opiekują się swoim potomstwem,

* występuje reprodukcyjny podział prac (nie wszystkie osobniki w społeczności przystępują do [[Rozród|rozrodu]], a jedynie pomagają innym w wychowaniu [[Potomstwo|potomstwa]]),

* potomstwo pomaga rodzicom w różnych czynnościach związanych z utrzymaniem kolonii.

[[GrafikaPlik:Bee dance.png|thumb|200px|left|thumbright|Schemat ukazujący stosowaną przez pszczoły metodę informowania o kierunku i odległości od celu.]]

Wśród owadów eusocjalnych obserwuje się wyraźne różnice morfologiczne pomiędzy przedstawicielami kast. Społeczności do funkcjonowania potrzebują ustalonych metod komunikacji. Owady społeczne komunikują się głównie za pomocą [[feromon|feromonów]]ów (sygnały chemiczne) oraz -– w mniejszym stopniu -– ''tańców'' (sygnały wizualne) i wydawanych dźwięków.

# {{cytuj książkę |nazwisko=Wilson |imię=Edward Osborne |autor link=Edward Osborne Wilson |tytuł=Socjobiologia |rok=2001 |wydawca=Zysk i S-ka Wydawnictwo s.c. |miejsce=Poznań |isbn = 83-7150-682-1|rozdział=Owady społeczne }}