Jarzeniówka stabilizacyjna: Różnice pomiędzy wersjami

'''Jarzeniówka stabilizacyjna''' (także: ''jarzeniowy stabilizator napięcia, stabiliwolt, stabilitron'') to [[lampa gazowana]] z [[zimna katoda|zimną katodą]] służąca do stabilizacji napięcia. Spełniała podobną rolę w układach lampowych jak [[dioda Zenera]] w półprzewodnikowych. Obecnie ma znaczenie wyłącznie historyczne.

 

== Budowa i zasada działania ==

Jarzeniówka stabilizacyjna wykorzystuje fakt małej zależności napięcia [[wyładowanie jarzeniowe|wyładowania jarzeniowego]] od płynącego prądu (na rysunku odcinek BC na charakterystyce). Zbudowana jest z pręta [[anoda|anody]] otoczonego możliwie dużym cylindrem [[katoda|katody]]. Katoda wykonana jest z [[molibden]]u, [[nikiel|niklu]] albo [[glin]]u i pokryta warstewką metali silnie alkalicznych jak [[sód]], [[potas]] czy [[cez]]. Całość otoczona jest bańką szklaną wypełnioną mieszanką [[gaz szlachetny|gazów szlachetnych]] pod odpowiednim ciśnieniem. Od jej składu i ciśnienia zależy robocze napięcie pracy. Zwykle stabilitrony zaopatrzone są w cokoły typowe dla [[lampa elektronowa|lamp elektronowych]], rzadziej zdarzają się niestandardowe wyprowadzenia elektrod.

 

 

== Zastosowanie ==

* Przesuwniki poziomu we wzmacniaczach prądu stałego.

 

== Cechy charakterystyczne ==

* Produkowane były także stabilizatory wieloelektrodowe dostarczające kilku napięć. Posiadały one kilka cylindrycznych katod umieszczonych jedna w drugiej.

* Stabilitrony charakteryzują się stosunkowo dużymi [[szumy (elektronika)|szumami]] własnymi.

* Dla otrzymania wyższego napięcia stabilizacji można stabilitrony łączyć szeregowo. Nie należy ich łączyć równolegle.

 

== Bibliografia ==

{{Bibliografia start}}

{{Bibliografia stop}}